Veertigers die zich gedragen als twintigers komen een beetje zielig over. Waarschijnlijk omdat ze maar niet willen beseffen dat de tijd hen allang heeft ingehaald. In de voorbijgaande jaren is nogal wat veranderd in hun leven en aan hun uiterlijk. Vroeger stonden ze elke zaterdag zij aan zij met een biertje in de discotheek, tegenwoordig bestaat het leven uit huisje-boompje-beestje en staat er een gezinsauto voor de deur geparkeerd. De haargrens begint te wijken en boven de gordel zijn er wat extra kilootjes bijgekomen. Het mag niet als een verrassing komen dat de Nederlandse komedie Mannen van Mars voornamelijk platgetreden paden betreedt.
Mark, Edwin en Peter hebben hun middelbareschooltijd samen doorgebracht op het Marsmancollege, maar zijn elkaar na het eindexamen min of meer uit het oog verloren. Ieder heeft zo zijn eigen problemen, zo blijkt tijdens de vlotte introductie van de personages. Vanaf het moment dat Peter kaal begon te worden, worstelt hij met zijn zelfvertrouwen. Mark heeft vooral problemen met zijn vrouw, wat resulteert in een reeks zweverige sessies met hun relatietherapeut. Alleen Edwin heeft zijn wilde haren nog niet verloren en dat lijkt precies de aard van zijn probleem: in plaats van volwassen worden en verantwoordelijkheid nemen, zuipt en neukt de polderrocker er nog wekelijks op los.
Wanneer de heren een uitnodiging ontvangen voor een reünie van het Marsmancollege, zien zij hun kans schoon om nog eenmaal de bloemetjes buiten te zetten. Voorafgaand aan de reünie besluiten de mannen om met z'n drieën een weekendje door te brengen in hotel Huis ter Duin, in Noordwijk. Het weekend zit barstensvol puberale ongein, maar moet uiteindelijk dienen als leerschool voor het herwaarderen van hun leven. Dat ziet de kijker uiteraard allang aankomen, maar de drie mannen zijn wat dat betreft zo onnozel als maar kan.
Mannen van Mars voelt regelmatig aan als een soort halfslachtige kopie van The Hangover, de Amerikaanse film van Todd Phillips, waarin ook een groepje onvolwassen veertigers zich te buiten gaat aan drank en drugs. Maar anders dan in de laatstgenoemde film vloeit de koddigheid van Mannen van Mars niet voort vanuit één rampzalige avond, waarna de scherven (van het geheugen) bij elkaar moeten worden geveegd. Mark, Edwin en Peter kiezen aanvankelijk juist voor veel minder hedonistische activiteiten, zoals het laten harsen van hun scrotum en het ondergaan van een vruchtbaarheidstest.
Gelukkig buitelen de puberale grappen niet constant over elkaar heen, maar in sommige scènes worden de taferelen wel heel erg plastisch. Het dieptepunt is bereikt wanneer de balzak van Peter door een opening in de zitting van een saunabankje glibbert en vast komt te zitten. In vol ornaat tonen de makers een vlezige pruimenzak. Vervolgens komen er vrouwen binnen die met hun voeten op de houten zitting van het bankje stappen, waardoor Peter het binnen de kortste keren uitgilt van de pijn. Vanaf deze bewuste scène begint de hoop op een sterk uitgedachte grap behoorlijk af te nemen.
Bovendien is de afronding van sommige scènes erg lui en ongeloofwaardig. Wanneer de seksuele spanning tussen Peter en een jonge blondine hoog oploopt, eindigt de scène simpelweg met een kopstoot waardoor het meisje knock-out raakt. Ten behoeve van een makkelijke uitweg kunnen ruziezoekers daarnaast ineens veranderen in trouwe compagnons. Het zijn situaties die allemaal niet goed werken, omdat ze te gemakzuchtig zijn bedacht en uitgevoerd.
Enthousiasme van de hoofdrolspelers is zo nu en dan zeker aanwezig. Martijn Fischer heeft zichtbaar plezier met het spelen van zijn personage, zeker als hij voor de zoveelste keer een woede-uitbarsting krijgt en in alle hevigheid tegen een toiletdeur staat aan te rammen. Daniël Boissevain en Huub Smit bewijzen op hun beurt dat zij op een geloofwaardige manier twee dronkenlappen kunnen neerzetten, die helemaal uit hun dak gaan op het grijsgedraaide ninetiesnummer No Limit van 2 Unlimited. Ongetwijfeld is dat een klein feestje voor de mensen die in de jaren negentig in de discotheek stonden, maar het is te weinig om een bioscoopkaartje te rechtvaardigen.
