Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog lopen de drie bevriende soldaten Teddy, Jack en Chuck in hun vrije tijd achter de wapperende rok van de mooie Ethel Ann aan. Haar voorkeur ligt bij de gespierde en naïeve Teddy Gordon, maar de vier blijven door vriendschap hun hele leven met elkaar verbonden. Teddy besluit een huis te bouwen voor Ethel Ann, zodat haar welvarende ouders hem zullen aanvaarden. Na hun heimelijke huwelijk vliegen de drie jongens naar het oorlogsgebied, maar keren jaren later als tweetal terug. Teddy heeft het niet gered. Omdat ze hadden afgesproken dat Chuck in dat geval voor Ethel Ann zou zorgen trouwt hij met haar. Zij blijft echter nog jarenlang genegenheid koesteren voor haar dode man.
Ethel is na vijftig jaar een zure en cynische pruim geworden die niet rouwt om invaller Chuck als deze komt te overlijden. Geschokt door dit abnormale gedrag besluit haar dochter de waarheid te achterhalen en ondervraagt Jack, die nog steeds gevoelens heeft voor Ethel Ann over deze precaire kwestie. Tot slot is er ook nog een parallel verhaal dat vertelt over Jimmy die de ring van Teddy en Ethel Ann vindt op de plek waar het vliegtuig is neergestort. Hij besluit na wat speurwerk en hulp naar Amerika te komen om de weduwe de ring te overhandigen en minder subtiele objecten zoals de opgegraven brokstukken van het vliegtuig, die hij op tafel voor haar neerzet. Kijk! Dit is een stuk van de vleugel!
De film heeft de sfeer en de ongemakkelijkheid van een B-film en de vele emoties in de film worden niet overtuigend gebracht. Vaak heerst het gevoel dat een scène een tweede of derde take had kunnen gebruiken en dat teksten opgedreund worden. Shirley MacLaine, Terms of Endearment, Irma la Douce heeft in ruim vijftig jaar bewezen dat ze kan acteren (zes Oscarnominaties waarvan één verzilverd) maar is in deze film niet in haar element. Dat ligt waarschijnlijk niet aan haar maar aan het gebrek aan volzinnen. Christopher Plummer heeft zich in meer dan honderd films mogen vertonen, speelde generaal Von Trapp in The Sound of Music, maar heeft net zoveel pech als Shirley. Een scène tussen hem en Ethel Anns dochter neemt een snoekduik als hem de vraag wordt gesteld of hij al die tijd van Ethel Ann heeft gehouden; het is een pijnlijk moment vol krokodillentranen.
Dit epische drama neemt zoveel tijd in beslag en zegt zo weinig origineels in woord en beeld, dat het je niets kan schelen of de cirkel zich uiteindelijk sluit of niet. Lord Richard Attenboroughs Closing the Ring is een liefdesverhaal in tijden van oorlog en afscheid, verteld met de inventiviteit van een wollen muts. De meeste dialogen zijn van een erg beknopt niveau en het inleven in de karakters is onmogelijk gemaakt door het vrij slechte acteerwerk, de regie van een te oude regisseur en het kwakkelende, hopeloos romantische scenario zonder romance, bezieling of logica. Alleen de bijrollen van Jimmy als simpele Ierse jongen en zijn oma die in de oorlog veel jonge soldaten kalmeerde zorgen voor spontaniteit en humor.
