Elke goede goocheltruc bestaat uit drie aktes. De eerste akte heet the pledge: De goochelaar laat je iets gewoons zien, maar dat is het natuurlijk waarschijnlijk niet. De tweede akte heet the turn: De goochelaar laat iets gewoons iets ongewoons doen. Nu zoek je naar het geheim, maar je vindt het niet. Daarom is de derde akte, the prestige. Dit is het gedeelte met alle verrassing en verbazing, waarin levens op het randje balanceren en je iets shockerend ziet wat je nog nooit gezien hebt.
Bovenstaande is, in losse vertaling, de tekst over goocheltrucs waarmee podiumassistent Cutter The Prestige opent, maar eigenlijk heeft hij het ook over de film. Nolan heeft van zijn nieuwste film namelijk ook gewoon één grote goocheltruc gemaakt waardoor de kijker van begin tot eind misleidt en afleidt van het werkelijke verhaal. Dat wordt namelijk grotendeels vertelt met dagboeken van de twee hoofdpersonages, die bedoelt zijn om door de ander gelezen te worden en die ander te misleiden. Alfred Borden en Robert Angier lezen elkanders dagboeken omdat ze geobsedeerd zijn door elkaar en het geheim achter elkanders versie van dezelfde truc. Hun obsessies leiden Angier naar de Russische wetenschapper Tesla en Borden naar de ondergang. Zo lijkt het althans.
Als de film is afgelopen, denk dan eens na over wat je hebt gezien en of je nu volledig begrijpt wat je gezien hebt. Als je denkt het helemaal door te hebben, lees dan nog eens aan het citaat dat hierboven staat. En denk dan nog eens na over de implicaties daarvan op het plot en op het einde. En nog eens. En nog eens Wil je weten hoe de truc werkelijk in elkaar zit? Of hou je het bij het accepteren van de schoonheid van de fantastische goocheltruc die Nolan met The Prestige heeft opgevoerd?
