LEmpreinte de lAnge is het type Franse film dat weinig cinematografische poespas nodig heeft om grootse dramatiek te visualiseren. In een plot waarin twee moeders strijden om dezelfde dochter wordt je door de subtiliteit van het spel, de sterke montage en de indringende muziek voortdurend op het puntje van je stoel gehouden. We maken in het begin kennis met Elsa Valentin, een alleenstaande moeder die wat labiel oogt. Als ze op een dag haar zoontje van een verjaardagfeestje ophaalt, raakt ze in de ban van de zesjarige Lola. Ze raakt ervan overtuigd dat het kleine meisje haar dochtertje is en begint zich vanaf dat moment obsessief te gedragen. Met allerlei leugens en listen probeert ze in de buurt van het meisje te komen. Dit leidt tot grote argwaan bij Lolas moeder Claire Vigneaux, die het maar niks vindt dat Elsa zo om haar dochtertje heen sluipt.
Er vormt zich tussen beide vrouwen een moederlijke strijd die tot uiting komt in een paar meeslepende scènes, waarvan de scène waarin kleine Lola een balletopvoering heeft, de grootste indruk achterlaat. Haar moeder Claire zit tijdens de opvoering tussen het publiek en ziet Elsa plotseling achter de coulissen staan. Vanaf dat moment ontstaat een zenuwslopend duel tussen hun kruisende blikken met Lola als inzet en op de achtergrond de zware klassieke klanken van de balletvoorstelling die steeds heviger klinken. Een andere indrukwekkende scène is die waarin Elsa s nachts bij het zwembad van het gezin staat te gluren. Als Lola in het zwembad valt en dreigt te verdrinken, is Elsa de enige getuige. Moet ze het kleine meisje uit het water redden en riskeren dat ze betrapt wordt? Of gaat ze weg en laat ze haar verdrinken? De spanning stijgt tot een onverwachte climax en maakt de tragiek van haar situatie erg invoelbaar.
Het mooie aan LEmpreinte de lAnge is niet alleen het hoge thrillergehalte, maar vooral ook de geleidelijke plotwending die aan het einde nieuw licht werpt op de levens van de twee moeders. De film laat je eerst meegaan in de obsessie van Elsa en doet je geloven dat het niet meer is dan haar hersenspinsel. Dan doen zich langzaam situaties voor waardoor je gaat twijfelen aan haar labiliteit. Zit alles echt tussen haar oren of zit er een kern van waarheid in? Al met al heeft filmmaker Safy Nebbou van LEmpreinte de lAnge een aangrijpend psychologisch drama gemaakt dat na afloop nog lang in je hoofd blijft echoën.
