E4, een Britse televisiezender opgericht in 2001, was op zoek naar eigen origineel materiaal om kijkers te trekken. Eén van de grote publiekstrekkers zou The Inbetweeners moeten worden. De serie over vier vrienden die hun middelbare school proberen te overleven, sloeg niet direct aan. Met 238.000 kijkers leek de serie gedoemd te floppen. Nu, drie jaar later, kent het succes van The Inbetweeners geen grenzen: drie seizoenen, bijna vier miljoen kijkers en een Amerikaanse remake onderweg. Ook in Nederland konden we al genieten van de serie en vanaf vandaag draait de uiterst succesvolle film in de bioscopen. Mocht je nog twijfelen aan de kwaliteiten van de serie, zoek dan zo snel mogelijk de dichtstbijzijnde bioscoop op, want The Inbetweeners overtuigt op elk front!
Wil, Simon, Jay en Neil besluiten na hun eindexamen op vakantie te gaan naar Kreta. Kort na aankomst ontwaken ze uit hun dromen van zon, zee, seks en mooie vrouwen als ze aankomen bij de vakantieaccommodatie: de smerige bedden, stinkende keuken en dode hond in de waterput halen de stemming er aardig uit. Er zit niks anders voor hen op om de situatie te accepteren zoals die is en richting het centrum te vertrekken om hun lust naar alcohol en vrouwen te stillen. Dat ook dit niet geheel volgens plan gaat, weerhoudt de jongens er niet van door te zetten om voor het einde van de vakantie te hebben gefeest als nooit tevoren!
De grote vraag bij de verfilming van een serie is altijd: is het niet gewoon een televisieaflevering van anderhalf uur? Hoewel dit tot op zekere hoogte altijd het geval zal zijn, weet The Inbetweeners dit gevaar op uitstekende wijze te vermijden door haar hoofdrolspelers op vakantie te sturen. De film begint in het vertrouwde Rudge Park Comprehensive met veel bekende personages, waarna het geheel zich al snel verplaatst naar Kreta. Dit levert niet alleen mooie beelden op, het plaatst de personages tevens in een compleet nieuwe locatie die garant staat voor een vrachtlading hilarische situaties. Vanaf de eerste minuut vliegen de grappen je dan ook in hoog tempo om de oren, de ene nog beschamender en platter dan de ander. Fans van de serie mogen zich voorbereiden op negentig minuten genieten van Neils onbenulligheid, Jays vulgaire gedrag en Wills sociale ongemakkelijkheid. De makers kennen de kracht van de serie als geen ander en tonen dit met frisse, maar herkenbare gebeurtenissen die keer op keer de juiste snaar weten te raken.
Leuk, hoor ik je denken, maar hoe zit het met degenen die de serie niet kennen? Is er ook voor hen genoeg plezier te beleven? Dit is een zeer lastige vraag, want dat is afhankelijk van je voorkeur voor een bepaald type komedie. The Inbetweeners is pure Britse komedie: vulgariteit, platte humor en veel plaatsvervangende schaamte. Ben je hier sowieso geen fan van, sla dan zowel serie als film over, want die staan er bol van. Herken je jezelf hier wel in, dan is het aan te raden eerst de serie te kijken. Hoewel de film ook prima zonder voorkennis te bekijken is, maakt bekendheid met de personages de kijkervaring aanzienlijk leuker. Laat je dit overigens niet afschrikken: The Inbetweeners is als opzichzelfstaande film ook zeer genietbaar. Dit is mede te danken aan een zekere emotionele diepgang die is toegevoegd, waardoor dit minder een pure komedie is dan de serie. Themas als vriendschap en liefde worden aangesneden om de film, alsook haar personages meer persoonlijkheid te geven. Meer dan voorheen nog viert empathie hoogtij, hetgeen dan ook naast de humor de grootste kracht is van The Inbetweeners : een grote betrokkenheid bij de avonturen van Will, Simon, Jay en Neil.
The Inbetweeners Movie doet ontzettend veel goed. Niet alleen is het een erg fijne lachfilm geworden, het is tevens één van de betere feelgoodfilms van de afgelopen tijd. Hoewel de humor niet voor iedereen geschikt is, heeft de film een onmiskenbare charme die op zijn minst waardering afdwingt. Hij is geenszins één van de beste films van de afgelopen jaren, noch zal hij op veel eindejaarslijstjes verschijnen, maar The Inbetweeners is zonder meer een waardige afsluiting van een heerlijke serie die ons een hoop gelach en af een toe een traan heeft geschonken.
