Regie: Bradley Walsh | Scenario: Blaine Chiapetta en Adam Rockoff | Cast: Jill Wagner (Janie), Cameron Mathison (Dylan), Deanna Jarvis (Nicole), Morgan David Jones (Charles), e.a. | Speelduur: 86 minuten | Jaar: 202

Een carrière in de grote stad. Een vriendje waarvan een blinde nog ziet dat hij niet bij je past. Een dringende zaak die je naar je geboortedorp terugroept. Na wat aanpassingsproblemen erachter komen waar het leven echt om draait. Die oude jeugdliefde blijkt toch beter bij je te passen dan dat vriendje in de grote stad. Zie daar het standaardrecept voor menig kerstfilm. Vaak weten schrijvers hier nog volop mee te experimenten. Niet bij de Netflix-draak A Merry Christmas Wish, een invuloefening van een uiterst afgezaagd kerstthema.

De carrièretijger heet Janie, die voor een groot marketingbureau in New York werkt. Haar mismatch heet Charles. De dringende zaak is een overleden oudoom die Janie zijn voltallige boerderij nalaat. De oude jeugdliefde - goed daar valt enige variatie te bespeuren - is hunk Dylan, de broer van Janies oude hartsvriendin Nicole. Niet alleen moet Janie bedenken wat ze met de boerderij aan moet, ze wordt ook nog eens aangemoedigd om het jaarlijkse kerstfestival van het gehucht Woodland Falls te organiseren.

Nu zit natuurlijk geen kip te wachten op een kerstfilm waarbij het plot nauwelijks te doorgronden is en enige vorm van voorspelbaarheid wordt menig regisseur of scenarist nog wel vergeven. Zelfs met dit in het achterhoofd is A Merry Christmas Wish één grote teleurstellende exercitie, die van slecht acteerwerk en hoogst ongemakkelijke flirtende blikken aan elkaar hangt. Janie komt terecht in een wereld die ze al lang en breed achter zich heeft gelaten, maar wordt weer als in een warm nest door de gemeenschap opgenomen.

De reclamevrouw probeert de lokale ondernemers nog enig gevoel voor commercie bij te brengen. Want is het geen slim plan dat de dorpsimker de productie van diens onweerstaanbare honing wat opvoert en ook in de reformwinkels in de buurt gaat verkopen? En waarom denkt de kerstbomenverkoper niet wat groter en breidt hij zijn verkooplocaties niet uit? Leuk geprobeerd, de poging van de schrijvers om stadse wijsheden over te brengen op de dorpse waarden, maar het resultaat is uiterst gezocht.

Kerstfilms als deze moeten het vaak hebben van een hoge feelgoodfactor en aansprekende bijfiguren, maar ook hier komt de kijker bedrogen uit. De geforceerd gezellige aanblik en gemeenschapszin willen maar niet echt een warm kerstgevoel oproepen. Het moge geen verrassing zijn waar het allemaal op uitdraait, want tot aan het eind toe houdt Walsh vast aan de benauwende mal van het genre. Omdat de regisseur zichzelf geen enkele vorm van creativiteit permitteert is A Very Merry Christmas zelfs te beroerd om op het Amerikaanse Hallmarkkanaal te verschijnen. En dat zegt wel wat. Het enige dat je als kijker wenst bij dit Kerstongeval is dat het zo snel mogelijk voorbij gaat.

A Merry Christmas Wish is te zien bij Netflix.