Het multiversum is al in volle gang in de films van de concurrent van DC. Maar binnen de stripwereld begon dat concept oorspronkelijk bij DC, en wel met superheld The Flash. Deze film jat dus niet van de anderen, maar volgt gewoon eigen bronmateriaal. Maar ergens voelt het alsof zij mee willen snoepen van het succes dat de concurrent boekt met botsende realiteiten. The Flash is een ontzettend vermakelijke film, maar het gevoel dat die anderen dit al gedaan hebben, is niet helemaal los te schudden.
Nu Barry Allen als The Flash een superheld is die deel uitmaakt van de Justice League, moet hij op stressvolle wijze zijn privéleven combineren met levens redden wanneer Batman hem oproept. Vooral nu, nu zijn onschuldige vader weer moet voorkomen om te bewijzen dat hij niet jaren geleden zijn vrouw, Barry's moeder, heeft vermoord. Plots ontdekt Barry dat wanneer hij rent zo hard hij kan, hij naar het verleden kan reizen. Hij kan het niet laten om een kleine aanpassing te maken die zijn moeder redt, maar dat gooit de realiteit in het heden helemaal op z'n kop.
Ze leren het ook nooit. Bruce Wayne zegt nog tegen Barry dat hij absoluut niets mag veranderen aan het verleden, dat het beter is om niet eens te tijdreizen. Maar ja, als hij luistert naar dit advies komt hij over als een slim en verstandig personage en zou er geen verhaal zijn om te vertellen. Of een arthousefilm over een jongeman die leeft met het trauma van opgroeien zonder moeder.
Dit is een stripverfilming, een superheldenverhaal. Dus natuurlijk laat Barry het niet rusten, en wat volgt is een drastische verandering aan de huidige realiteit. Een wereld waarin hij eigenlijk niet thuis hoort, dus de enige optie is zijn fout rechtzetten. Barry komt terecht in 2018, het jaar dat generaal Zod arriveert en de aarde om begint te vormen naar een atmosfeer waarin mensen niet kunnen leven. De eerste missie is dus Superman opsporen.
Met hun Wonder Woman deed DC al een stapje weg van de humorloze wereld die Zack Snyder voor ze had gecreëerd. Het was een daverend succes, dus er is voortaan alle ruimte voor grapjes in hun films. Daar komt ook nog eens bij dat Joss Whedon een bijdrage heeft geleverd aan hoe het personage van Barry Allen wordt weergegeven, wat hem een driedimensionaler mens maakt.
Aan de andere kant castte men Ezra Miller voor de rol. Als we de showbizzberichten mogen geloven, een apart en lastig persoon. Op de vuist gaan in bars, te veel alcohol- en drugsgebruik, dat soort werk. Een topacteur kan een façade opzetten en zijn eigen persoonlijkheid verbergen tijdens een optreden, maar zo goed is Ezra Miller (nog) niet. Scènes waarin de acteur emotioneel moet schreeuwen, zijn niet geweldig, maar de scènes met stille emoties zijn goed.
De jongere Barry Allen, die van 2018, zal het publiek sterk verdelen. De een zal het een komische versie van het hoofdpersonage vinden, de ander een schijtirritant stoner-joch. Iedereen is het ongetwijfeld wel eens zijn dat het lachje van Barry 2.0 niet zo lollig is als hij zelf denkt. Vooral in dit dubbelgangerpersonage schemert Millers zelfingenomenheid door.
Zoals de trailer al beloofde keert Michael Keaton terug als Batman, inclusief het muzikale leidmotief dat Danny Elfman componeerde voor de Tim Burton-films. Voor degenen die hem in die rol kennen is het genieten, Keaton is nog steeds een held op meerdere fronten - in ieder geval komedie. Voor de vechtscènes is ongetwijfeld gebruikt gemaakt van een bodydouble, maar dat is prima, want hij is echt te oud voor de moves die hij maakt.
Een gegrond punt van kritiek is de kwaliteit van de computereffecten. Sommige beelden kunnen onmogelijk in realiteit worden gefilmd, maar wat uit de computer is komen rollen is van mindere kwaliteit dan dertig jaar geleden. Het lijkt wel een tekenfilm af en toe. Zelfs baby's en een hond zijn overduidelijk niet echt, maar de studio had daar kennelijk vrede mee.
The Flash is een spektakel vol humor. Dat is tegenwoordig niets nieuws, dus dit is niet meer dan twee-en-een-half uur geslaagd entertainment. Laat logica links liggen, het is een avontuurlijk sciencefictionverhaal vol actie. Dat DC is afgestapt van hun oorspronkelijke grafsfeer heeft ze goed gedaan. Maar toch zouden ze zich echt onderscheiden als ze probeerden om het iets gelaagder te maken.
