Filmscenario's belanden via een tussenpersoon, een agent, bij de filmstudio's. Valt het in de smaak, dan begint een lang proces dat lang niet altijd de eindstreep haalt. Soms lukt het een acteur om een film gemaakt te krijgen. Hij of zij houdt van het script, verbindt zich aan de productie en zorgt voor een eindproduct dat helemaal om hem of haar draait. Plane is de Gerard Butler-show. Zelfs die ongeïnspireerde en ontoepasselijke titel is aan hem te danken.
Tijdens een nachtelijke nieuwjaarsvlucht wordt een vliegtuig geraakt en dreigt neer te storten. Gelukkig is Brodie Torrance de piloot. Deze ervaren held slaagt erin het toestel te landen op een Filipijns eiland. Maar daarmee is het kleine groepje passagiers en bemanning nog niet gered: hun noodlanding trok de aandacht van gewelddadige separatisten. Aan Torrance de taak iedereen veilig te houden en hulp in te schakelen.
Kennis is macht. Maar soms ook een open deur voor frustratie. In de eerste twintig minuten van Plane gebeurt een waslijst aan dingen die aan boord van een echt passagiersvliegtuig nooit zo zouden zijn gegaan. Als er een heftige storm is, zegt men niet 'vlieg er maar overheen', een piloot van een groot toestel gaat niet bij de ingang staan om elke passagier te verwelkomen en laat de cockpit ook niet over aan de copiloot om in de cabine aan de reizigers te gaan vragen of ze in orde zijn na de vervelende turbulentie.
Maar ach, ergens zet het de toon van de film. Je zit in een simpele actiefilm die regels aan de laars lapt om je wat vermaak te bieden. Die eerste twintig minuten hebben puur het doel om je te laten zien dat Brodie Torrance extreem begaan is met het welzijn van zijn passagiers, dat hij een briljante piloot is en dat hij een reden heeft om dit te overleven. Heb je daar echt bijna een half uur voor nodig? Nee, dat had korter gekund want er staat nog heel wat te gebeuren na de noodlanding.
Het omzeilen van de werkelijkheid gaat ook daar door, maar tegen die tijd moet je dat al hebben laten varen. Wat wel nodig was geweest is het creëren van sympathie voor de passagiers. Dat ze van bordkarton zijn à la, maar ze zijn ook nog eens oninteressant en eerder tegen- dan meewerkend. Plane neemt het niet nauw met de realiteit, dus je hebt meer nodig dan het gegeven dat dit mensen in nood zijn voor wie Torrance zijn leven kiest te riskeren.
Het zou geen officiële B-film zijn zonder de geboeide moordenaar die net onder begeleiding op weg was naar de gevangenis. En natuurlijk is hij de persoon die piloot Torrance kiest als zijn assistent in de Filipijnse wildernis. Er wordt geen goede reden voor gegeven, de makers gaan er vanuit dat jij als actiefilmkenner gewoon weet dat deze man de beste keuze is.
Een minder goede keuze is de achtergrondmuziek: deels bedacht door bekend filmcomponist Marco Beltrami van wie je zou verwachten dat hij de juiste toon weet te vinden, maar het klinkt regelmatig zo onheilspellend dat je ieder moment verwacht dat er iets bovennatuurlijks om de hoek komt. In een scène is gekozen voor een soort klikkende percussie die de indruk wekt dat er iets mis is met het geluidsspoor.
De meest vreemde keuze is de filmtitel. Het grootste deel van de film speelt zich af buiten het vliegtuig en gaat om gestrande passagiers die het gevaar lopen om gekidnapt te worden. De filmstudio wilde graag een andere naam voor dit beestje, maar hoofdrolspeler en coproducent Gerard Butler eiste dat het bij Plane bleef en kreeg zijn zin.
Dat Butler het voor het zeggen had in deze productie is te merken, want als personage is piloot Torrance een pure - dus saaie - held. Een groot hart, blinkt uit in alles wat hij doet en maakt altijd de juiste keuzes. Behalve dat hij verbaasd is dat er separatisten in de buurt zijn ondanks dat zijn copiloot dat tien minuten eerder al tegen hem zei.
Zet alle logica opzij, stap in de film met de wetenschap dat je je niet druk moet maken om al die dingen die niet stroken met de werkelijkheid. Dan is Plane een doorsnee vermakelijke actiefilm. Eenmaal op de grond zit er een lekker tempo in, het gevaar is zeker duidelijk en je krijgt bijna een perfecte climax. Helaas doen ze er nog een laatste schepje bovenop dat niet spannend is omdat je zo'n scène al eerder hebt gezien. En omdat je weet dat die geweldige piloot Torrance toch alles voor elkaar krijgt.
