Regie: Angeliki Antoniou | Scenario: Angeliki Antoniou | Cast: Angeliki Papoulia (Anna), Giannis Tsortekis (Roula), Tasos Palatzidis (Kyriakos), Anastasia Dendia (Nikoleta), e.a. | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2020

Verdwaasd, weifelend en zwijgzaam loopt Anna door het kustplaatsje waar ze een baan als kokkin hoopt te vinden. Je zou haar het liefst door elkaar willen schudden. De tip van de vacature heeft ze gekregen van een winkelier in de grote stad. Als cafébaas Roula haar aanneemt, kan hij Anna niet veel bieden. Driehonderd euro per maand met kost en inwoning. Anna stemt in.

Het café is de thuishaven van arbeiders en truckchauffeurs en ze genieten zichtbaar van de kookkunsten van de nieuwe kok. Haar keftedes, stoofschotels en bonensoep doen de mannen denken aan de gerechten van hun moeders. Dat Anna alle recepten van vroeger heeft weten te reproduceren mag een wonder heten. De vrouw lijdt aan een ernstige vorm van geheugenverlies.

Een spraakwaterval is Anna niet. Het mysterie rondom haar ware identiteit en vooral hoe ze haar geheugen is kwijtgeraakt wordt maar wat schamel uitgewerkt in deze Griekse boekverfilming. Het gaat de makers meer om Anna's huidige staat van zijn, maar die maakt een schokkerige ontwikkeling door. Anna verandert van enkele woorden mompelend muurbloempje in de zelfbewuste vrouw die ze misschien ooit wel was.

Green Sea is een ingetogen drama vol tegenstellingen. Waar Anna nauwelijks een woord met haar nieuwe baas wisselt, zijn de gasten van het café zeer aanwezig en luidruchtig. Ze steken hun mening niet onder stoelen of banken en willen graag de keukenprinses ontmoeten die hun smaakpapillen beroert. Het is een voortdurend contrast dat op beeld niet altijd even lekker overkomt, omdat we niet weten wat we nou aan Anna hebben.

Het is Roula die met de vragen komt die je zelf het liefst aan Anna zou willen stellen. Als hoofdpersoon is ze dan ook een lastig geval, omdat het de omstanders zijn die herinneringen, emoties en gedachten proberen aan te roeren. Heel even zien we in een flashback een fragment van wat Anna mogelijk is overkomen. Het maakt een onbevredigende indruk. Laat alles zien of niets, is het sentiment dat opborrelt.

Hoofdrolspeelster Angeliki Papoulia, die liefhebbers van de nieuwe lichting Griekse filmmakers zich nog kunnen herinneren uit het onvolprezen Dogtooth, heeft dan ook een ondankbare rol. Helemaal consistent is haar personage dan ook niet, zelfs als je de al dan niet natuurlijke en begrijpelijke ontwikkeling van een persoon in haar positie in ogenschouw neemt.

De ontdekking van Anna's ware zelf is grotendeels gestoeld op toeval. Dat is vaak een zwaktebod en dat blijkt ook zeker hier het geval. De functie van sommige personages, zoals de oude man die een muurschildering in het etablissement moet maken, is diffuus. Hij lijkt een link naar de ontdekking van de echte Anna, maar filmmaakster Angeliki Antoniou werkt het in haar scenario maar aarzelend uit. Green Sea kabbelt, zij het op aangename wijze.

Green Sea is te zien bij Netflix.