De Franse briefroman Les Liaisons Dangereuses uit 1782 van Pierre Choderlos de Laclos is altijd populair filmmateriaal geweest. In 1959 verscheen de eerste verfilming met in de hoofdrol de iconische Jeanne Moreau, tegen het einde van de jaren tachtig kwamen er met Dangerous Liaisons en Valmont binnen een jaar zelfs twee verfilmingen in de bioscoop en een decennium later verscheen de moderne bewerking Cruel Intentions. En nu is er de hypermoderne Franse versie van Rachel Suissa.
Het uitgangspunt van dit onbenullige verhaal kan met gemak in een paar zinnen worden geschetst. Een man en een vrouw gaan met elkaar een weddenschap aan: hij moet een preutse vrouw voor zich weten te winnen. Dat lukt hem moeiteloos, maar vervolgens smelt het hart van de man voor zijn prooi, met alle penibele gevolgen van dien. Het is een verhaal dat je al honderden keren hebt gehoord, maar waar je met wat spitsvondigheid toch vele kanten mee uit kunt.
Debuterend regisseur Rachel Suissa heeft deze uitdaging zeer goed begrepen en ruilt de wereld van de stoïcijnse adel uit het bronmateriaal in voor een flitsend Biarritz met jongeren die zich enkel zorgen maken over hun aanwezigheid op trendy feestjes en hoeveel Instagram-volgers ze hebben. Leeghoofden dus, en het zijn deze weinig interessante personages die de film wat de das omdoen. Tegelijkertijd wordt hiermee wel duidelijk dat deze romkom zich in de eerste plaats op een jong publiek richt.
Tiener Célène is een grijze muis. Als ze al wordt uitgenodigd voor feestjes, zit ze daar in een hoekje en bladert ze in een boek van Marcel Proust, of dweept ze nog maar eens met het werk van Honoré de Balzac naar wie ze haar hond heeft vernoemd. Hoewel nog piepjong weet de jonge Française dat ze later met haar vriendje Pierre wil trouwen.
Haar perfect georganiseerde leven wordt overhoop gehaald met de komst van Tristan, een populaire surfer die om de haverklap wordt aangeklampt door gillende meisjes die met hem op de foto willen. Célène vindt hem maar een verwaand ventje, maar de jongen zet door en doet er alles aan om het hart te veroveren van het meisje, dat natuurlijk niet weet dat ze onderdeel is van een weddenschap tussen Tristan en zijn verwaande liefje Vanessa.
Dit alles wordt gebracht in een genietbare romkom, maar dan wel gemaakt voor jongelui die er niets op tegen hebben dat een groot deel van hun leven gedomineerd wordt door hun smartphone. De dialogen zijn soms vrij gewaagd, maar nooit echt grappig en vaak oppervlakkig. Suissa weet dat ze niet alleen het jeugdige publiek moet bereiken, maar dat ze eveneens de woke-politie te vriend moet houden, waardoor je er automatisch de clichés bovenop krijgt.
Daar wringt de schoen het meest, want Les Liaisons Dangereuses speelt zich af in een bubbelwereld met personages die zo verwaand zijn dat je ze eigenlijk het liefst een klap om de oren zou willen geven. Wat overblijft is een degelijk geregisseerde romkom die de typische Franse nonchalance bevat, maar ook weet wat er in 2022 hip is en daarmee gerust naast titels als Words on Bathroom Walls en After kan staan. De makers weten wie ze moeten bereiken en hoewel de film nooit de middelmaat overstijgt is Suissa hiermee zeer waarschijnlijk in haar opzet geslaagd.
Les Liaisons Dangereuses is te zien bij Netflix.