Wat doet een zeventienjarige in het lichaam van een bijna-veertiger als ze na twintig jaar ontwaakt uit een coma? Campagnevoeren om promqueen te worden natuurlijk! Senior Year vertelt het bekende verhaal van een ietwat sullig meisje dat na een make-over eindelijk met de populaire kinderen mee mag doen, maar dan net iets anders.
Deze komedie met Rebel Wilson in de hoofdrol, die we nog kennen van haar rol in Pitch Perfect is precies wat je ervan verwacht: vermakelijk, maar je hebt het al tientallen keren eerder gezien. Toch valt er niet te tornen aan het komische talent van Wilson. De grappen zijn simpel, maar landen vaker wel dan niet. Fans van de actrice zullen deze film dan ook zeker kunnen waarderen.
Het leuke aan deze uitvoering van het verhaal dat we al eerder zagen in films als She's All That, is dat er duidelijk uit naar voren komt dat we dingen vandaag de dag een beetje anders aanpakken. Je onpopulaire klasgenoot onder je hoede nemen en pimpen voor het schoolbal is 'not done'. Iedereen hoort erbij en een populariteitswedstrijd is niet meer van deze tijd.
Minder leuk is hoe dit thema wordt uitgewerkt in het scenario. Bij tijden voelt het alsof de schrijvers liever zouden terugkeren naar de oude situatie waarbij rangorde en uitsluiting de boventoon voeren. Dit effect wordt versterkt door het feit dat de film een eerbetoon is aan de jaren negentig, en dus niet de jaren 2000 waarin de film zich daadwerkelijk afspeelt, met inspiratie uit kaskrakers als Mean Girls en Clueless, en een soundtrack die hier perfect op aansluit.
Hoofdpersonage Stephanie is een cheerleader, en dat betekent voor de film dat er een aantal muzikale onderbrekingen in zitten. Een specifieke scène waarin de muziekvideo van het Britney Spears-nummer '(You Drive Me) Crazy' wordt nagespeeld lijkt het overgrote deel van het budget te hebben opgeslokt, maar voelt enigszins misplaatst.
In de film ontwaakt Stephanie uit een twintig jaar durend coma nadat een cheerleadingstunt mislukt. Dat betekent dat ze mentaal nog zeventien jaar oud is, terwijl ze in realiteit zevenendertig is en al lang niet meer op de middelbare school thuishoort. Hoewel dit grappig commentaar zou kunnen zijn op het feit dat middelbare scholieren vaak worden vertolkt door volwassen acteurs, zit het vooral karakterontwikkeling in de weg. De Stephanie die we zien aan het einde van de film is zo goed als dezelfde persoon als aan het begin.
In Senior Year komen twee werelden bij elkaar, maar of dit succesvol is hangt nog ergens in het midden. Diegenen die zich de jaren negentig nog goed kunnen herinneren zullen met nostalgie toekijken, terwijl een nieuwe generatie influencers zich vooral zal afvragen wat het punt van de film is. Het is moeilijk te bepalen voor welk publiek dit verhaal is geschreven.
Senior Year is te zien bij Netflix.