Wat is dan liefde. Op de filmposter ontbreekt het vraagteken, alsof de romantische komedie het niet aandurft de vraag te stellen, wellicht bang voor het antwoord. Of vooral bang om het antwoord schuldig te moeten blijven. Want wat is dan liefde? Het is een vraag die regisseur Aniëlle Webster naar een groot en vooraanstaand advocatenkantoor leidt, waar romantiek en humor op het eerste gezicht ver te zoeken lijken en waar vooral status en resultaat zaligmakend zijn.
In de overzichtelijke omgeving van het chique advocatenkantoor komt het geitenwollensokkentype Cato zo goed als bij toeval op sollicitatie. Hoewel ze tot voor kort erg gelukkig was met haar manier van werken als echtscheidingsadvocaat, besluit ze toch de gebreide trui te willen inruilen voor het mantelpakje. En als je dan toch uit het niets ineens ambitieus bent, waarom dan niet meteen proberen je naam op het briefpapier te krijgen? Partner Wim Boeker gaat immers binnenkort met pensioen en hij heeft nog geen opvolger aangewezen. Of het moet Gijs zijn, de nieuwe collega van Cato en specialist in vechtscheidingen. Een aantrekkelijke man, maar op het eerste gezicht hart- en zielloos.
Maar schijn bedriegt. Het blijkt niet Gijs te zijn die hart en ziel mist, maar de film. De personages en hun beslissingen zijn nog platter dan het oer-Hollandse landschap waar Wat is dan liefde zich in afspeelt. En voor een film die in de titel nog op zoek lijkt te willen naar de betekenis van liefde, zijn relaties wel een erg vergankelijk consumptiemiddel. Iedere relatie of huwelijk is kapot, gaat kapot of dreigt kapot te gaan, maar is hoe dan ook nooit een baken van rust of vertrouwen. Paradoxaal genoeg voelen de scènes met Cato's tienernichtje Pimmetje, die juist nog niets van liefde moet hebben, als enige in deze film echt en vertederend.
De romantiek is in deze romantische komedie dan ook ver te zoeken, maar ditzelfde geldt helaas ook voor het komische aspect. De grappen kondigen zichzelf vaak veel te vroeg al aan. Maar ook het tweetal plotwendingen waarvan gehoopt moet zijn dat ze de film een zekere hilariteit zouden meegeven zie je al van mijlenver aankomen. Dergelijke momenten verzanden dan ook eerder in een ongemakkelijke dan in een schaterende lach. Gelukkig heeft de film met Michiel Romeyn een absoluut zwaargewicht die met een aangeboren humoristische uitstraling het nog net luchtig genoeg weet te houden. Ook verlaagt de film zich niet tot slapstick, in de hoop toch nog goedkope lachmomenten in de film te forceren.
'Wat is dan liefde?' lijkt dan ook een vraag die de makers van de film zichzelf rijkelijk laat hebben gesteld. Gelukkig heeft het antwoord zich nog net een weg weten te banen in het filmscript. Liefde blijkt, zoals zo vaak, toch gewoon weer neuken. Met een lange 'eu'.
