De samenwerking tussen regisseur Steven Spielberg en acteur Tom Hanks lijkt garant te staan voor een goede film. Na Saving Private Ryan en Catch Me If You Can is The Terminal de derde film die de twee samen maken en ook deze stelt de kijker niet teleur. Het verhaal gaat over Victor Navorski (Hanks), die bij zijn aankomst op het JFK airport in New York te horen krijgt dat in zijn land een coup gaande is en dat zijn papieren daardoor ongeldig zijn. Hij mag Amerika niet in, en ook niet terugkeren naar zijn land, Krakovia. Hij is gestrand op de luchthaven en moet wachten totdat de oorlog in Krakovia is afgelopen, voordat hij iets kan doen. Beetje bij beetje weet Victor een bestaan op te bouwen in de microcosmos van het vliegveld.
The Terminal heeft een herkenbaar thema: iedereen, die wel eens vliegt, heeft op het vliegveld moeten wachten hoewel Victor Navorski wel extreem lang moet wachten. Het bizarre is echter dat de film is gebaseerd op het verhaal van de Iraanse vluchteling Nerhan Naserri, die jaren heeft doorgebracht op het Charles de Gaulle vliegveld en er nu nog steeds woont.
Victor spreekt geen Engels en kan zich in het begin maar moeilijk redden. Maar gaandeweg begint het grappige Oostblok taaltje (een mix van Bulgaars en Russisch) steeds meer op Engels te lijken. Langzamerhand weet Victor een bestaan op te bouwen op het vliegveld en maakt hij de nodige vrienden. Toevallig loopt hij de stewardess Amelia Warren (Catherina Zeta-Jones) tegen het lijf en er lijkt iets te ontstaan tussen de twee. Helaas heet niet iedereen Victor welkom op het vliegveld; Frank Dixon (Stanley Tucci) is de manager van de luchthaven en doet ijdele pogingen om Victor te lozen.
In tegenstelling tot wat je zou verwachten van de marketingcampagne, is de rol van Catherina Zeta-Jones niet zo groot misschien omdat er gekozen is om het alternatieve eind van de film uit te brengen, waarin Zeta-Jones een kleinere rol heeft, na de tegenvallende eerste screening. Voor de film is dat wel zo leuk, omdat Hanks de show steelt en het verhaal zich nu meer op hem en zijn situatie richt. Daarnaast zijn er een paar goede bijrollen. Met name de rollen van Tucci en Kumar Pallana zijn erg goed en af en toe erg grappig.
Het meest indrukwekkend van de film is de set. Als gevolg van de strenge veiligheidsregels was het onmogelijk om de film op een echt vliegveld op te nemen. Daarom moest er speciaal voor de film een compleet internationaal vliegveld nagebouwd worden. Het resultaat is verbluffend! Zeker als je bedenkt dat alles werkt: de ovens van de fastfoodrestaurants, de liften in de enorme hal, en in sommige stands werkt zelfs personeel dat in het dagelijks leven echt in dergelijke stands werkt Als je de film kijkt, zie je niet dat The Terminal een nagemaakt vliegveld is.
Al met al is The Terminal een degelijke komedie, die tot in de puntjes verzorgd is, zoals we gewend zijn van Spielberg. Zoals altijd richt Spielberg zich op het menselijke aspect van de situatie. Dat, gecombineerd met Hanks hang naar sentiment, maakt de film naar mijn smaak echter af en toe te zoetsappig of te (vals) sentimenteel.
