Batman en zijn alter ego Bruce Wayne zag in 1939 het levenslicht, in een strip van Bob Kane. Sindsdien zijn er talloze strips, hoorspelen, televisie- en animatieseries, computerspellen en films over deze superheld gemaakt, alsmede vier door Warner Brothers uitgebrachte films: twee door Tim Burton en twee door Joel Schumacher. Maar qua verhaal is er geen connectie tussen Batman Begins en zijn vier voorgangers. Regisseur Nolan maakt een verse start en benadert het personage vanuit een andere hoek. Het verhaal over de kleine Bruce Wayne en zijn ontwikkeling tot de vrees van de onderwereld van Gotham City, wordt opnieuw tot in detail verteld. Is dat dan nodig, zal menigeen zich afvragen. Ja, want Nolan doet wat zijn voorgangers niet deden: een film over de ware Batman maken, zoals hij is bedacht.
Wie is dan die ware Batman? Dat is een man, die als jong jochie zijn beide ouders voor zijn ogen vermoord ziet worden door een wanhopige dief. Dat is een man, die daarna besluit criminaliteit in al haar vormen te bestrijden, die zijn woede en wraakgevoelens omzet tot een positieve kracht en zo sterker wordt dan ooit tevoren. Niet door een politieagent of andere wetsdienaar te worden, maar door een symbool te creëren, iets dat alle criminelen angst zal inboezemen. Door een legende te scheppen, die zijn weerga niet kent. Batman. Is het een beest? Is het een demon? Kan hij echt vliegen? Waar ging hij nou zo snel heen? Dat zijn de vragen die de misdadigers bang maken, totdat ze verrast worden door een zwarte schaduw
Het moge duidelijk zijn: de toon is in deze film een stuk grimmiger dan in de vorige vier. Christian Bale geeft perfect gestalte aan de getormenteerde maar vastberaden Wayne, en overtreft daarmee ruimschoots alle andere acteurs die hem voorgingen. Hij overtuigt als een man die eerst door duisternis omgeven is, maar zich dan steeds meer meester maakt van diezelfde duisternis en deze zelfs gebruikt als wapen. Hij wordt bijgestaan door een scala aan steracteurs, waaronder Michael Caine en Morgan Freeman, die een zekere waardigheid met zich meebrengen, en bovendien voor een vleugje humor zorgen. Naast hen spelen er nog heel wat andere gerenommeerde acteurs uitstekende bijrollen.
De karakterontwikkeling is, zoals gezegd, zeer sterk. Maar dat wil niet zeggen dat er geen goede actie is te zien. Integendeel, die spat soms zelfs van het scherm af! De Tumbler, de nieuwe wagen van de vleermuisman, zorgt meer dan eens voor zinderend spektakel, en de zich steeds verder ontwikkelende vechtkunsten van Wayne's alter ego mogen er ook zijn. De finale van Batman Begins is een daverend schouwspel, en werkt extra goed, juist doordat de hoofdpersoon daarvoor zo prima is uitgewerkt.
Doordat het grootste deel van de aandacht naar de Bat gaat, is er minder ruimte voor de verschillende schurken die hij op zijn pad vindt. Desondanks komen zij toch goed uit de verf, en zijn ze even duister als hun tegenstander. Ze zijn minder flamboyant en eisen minder de aandacht op dan hun collegas uit de voorgaande films, en dat past goed bij de toon van Batman Begins.
Het enige dat een beetje teleurstelt, is de uitwerking van het enige vrouwelijke personage van belang, Rachel Dawes. Dat ligt niet aan Katie Holmes; op haar valt niks aan te merken. Het ligt aan de enigszins onnatuurlijke wijze waarop zij in het verhaal is verwerkt. Dat is jammer, maar op een bepaalde scène na nou ook niet heel storend.
Eén van de sterke kanten van Batman is dat hij zo menselijk is. Hij heeft geen superkrachten, maar slechts een enorme wilskracht en een zeer uitvoerige en vergaande training, plus een aantal fantastische technologische hulpmiddelen. Dat is wat hem zo aantrekkelijk maakt, samen met de psychologische achtergrond van het personage. En Nolan is er met vlag en wimpel in geslaagd die succesfactoren naar het witte doek te vertalen. Daarmee heeft de nog jonge regisseur eigenlijk de beste superheldenfilm tot nu toe gemaakt.
