The Adventures of Tintin
Recensie

The Adventures of Tintin (2011)

Een avonturenfilm zoals een avonturenfilm moet zijn. Steven Spielberg is weer terug.

in Recensies
Leestijd: 2 min 9 sec
Regie: Steven Spielberg | Cast: Jamie Bell (Tintin), Andy Serkis (Captain Haddock), Daniel Craig (Ivanovich Sakharine), Simon Pegg (Inspector Thompson), Nick Frost (Thomson), e.a. | Speelduur: 107 minuten | Jaar: 2011

Met tientallen stripverhalen, twee speelfilms, een animatiefilm en een tekenfilmserie weet Kuifje al sinds 1929 uit iedere generatie weer fans achter zich te krijgen. Een daarvan is Steven Spielberg. Hij leerde de avontuurlijke journalist pas kennen toen Franse filmcritici zijn Raiders of the Lost Ark vergeleken met de stripboeken van Hergé. Kuifjes geestelijk vader zelf liet destijds weten dat Spielberg de enige man was die zijn stripverhalen naar film zou kunnen vertalen. Dertig jaar later is het dan eindelijk zover.

De gelijkenissen tussen Indiana Jones en Kuifje zijn inderdaad treffend. Spielbergs creatie is inmiddels even tijdloos gebleken als die van Hergé, en in beide gevallen gaat het om een avonturier die de hele wereld overstuitert om mysteries te onthullen, neergezet in een aanstekelijke mix van actie en humor. Geen betere regisseur dan Spielberg om dit naar het grote doek te brengen. The Adventures of Tintin doet de sfeer van zijn klassieke avonturenfilms herleven, maar wel op een veel modernere manier.

Spielberg besloot een digitale animatiefilm te maken en die keuze pakt om meerdere redenen uitstekend uit. Om te beginnen zijn de computeranimaties beeldschoon. De performance-capturetechnieken uit Peter Jacksons WETA-studio, geperfectioneerd met Avatar, weten de fijnste gezichtsuitdrukkingen te vangen. Maar naast een fraai uiterlijk brengt deze manier van film maken nog twee belangrijke voordelen met zich mee.

Ten eerste is er de vrijheid om van fotorealisme af te wijken. De kleuren zijn feller, de huid is gaver en de gezichten zijn soms wat cartoonesker; alles om de originele stripverhalen in ere te houden. Het tweede voordeel is dat de techniek de mogelijkheid biedt om shots te maken die fysiek onmogelijk uit te voeren zijn. De actie- en achtervolgingsscènes hebben een ongekende dynamiek doordat overal langs, door en overheen kan worden geraasd. Virtuoze sequenties levert dat op, met als hoogtepunt een achtervolging door de straten van een Marokkaans stadje.

Om uit te leggen hoe Kuifje en kapitein Haddock daar verzeild zijn geraakt, zou onnodig veel tekst kosten. Beter is het om gewoon een kaartje te kopen en van een onvervalst avontuur te genieten, dat allemaal begint met een modelschip op een rommelmarkt. Na zijn tegenvallende vierde deel uit de Indiana Jones-reeks slaat Spielberg nu de spijker op zijn kop. The Adventures of Tintin is een gesmeerde achtbaanrit met de juiste dosis humor en spanning, die alles in zich heeft om uit te groeien tot een nieuwe klassieke avonturenserie. Het open einde biedt daar alle ruimte voor.