LAIKA is een Amerikaanse animatiestudio, gespecialiseerd in stopmotion-films. Ze verwierven faam met Coraline en ParaNorman en brengen nu The Boxtrolls uit. FilmTotaal sprak tijdens het filmfestival van Venetië met Travis Knight, directeur van LAIKA én hoofd animatie.

Je bent zowel CEO als animator. Hoe combineer je dat?

Het is een vreemde combinatie. Showbusiness is meestal show en business, oftewel kunst en zaken. Ik denk dat het goed werkt om iemand te hebben die zowel de artistieke als zakelijke kant voor zijn rekening neemt. Maar in de praktijk blijkt het wel een uitdaging te zijn. Ik denk dat het voor kunstenaars vaak moeilijk is om een focus te behouden. Je werkt aan de details en verliest het grote plaatje. Als je van de zakelijke kant kijkt, ben je juist alleen met het grotere plaatje bezig. Maar soms kun je de connectie met het werk door die afstand kwijtraken. Door te combineren ben ik beter geworden in beide aspecten. Ook al voelt het soms wel alsof mijn hoofd in tweeën is gerukt.

Zou je ook willen regisseren?

Het cliché bestaat dat elke animator wel een regisseur zou willen zijn. Ik denk dat er wel verhalen zijn die ik zou willen vertellen. Wanneer het juiste moment zich aandient, is het zeker iets wat ik zou willen gaan doen. Maar dat is van later zorg, ik heb nu mijn handen al vol.

Veel mensen zien animatie als tekenfilm. Hoe zie jij het medium?

Je kunt animatie gebruiken om allerlei verschillende verhalen te vertellen. Of je nu een reclame, een film of een tv-serie maakt, animatie is een artistiek medium waar tekenfilm een deelgebied van is. Mensen zien animatie vaak als een genre en dat snap ik, omdat met name Amerikaanse animatiefilms die de laatste jaren worden uitgebracht vaak een hoop gemeen hebben in het gevoel dat ze opwekken en het soort verhalen dat ze vertellen. Maar ik ben van mening dat animatie gebruikt kan en zou moeten worden om juist veel verschillende verhalen te vertellen op allerlei manieren. Dat proberen wij te doen. Coraline voelde voor ons uniek, omdat animatie op dat moment er niet zo uitzag en zulke verhalen niet op deze wijze verteld werden. ParaNorman en The Boxtrolls zijn weer heel anders, dus dat laat al zien dat je het medium kunt gebruiken om veel verschillende verhalen te vertellen. Je bouwt en ontwerpt een hele nieuwe wereld, op een manier die niet mogelijk is met echte acteurs.

Hoe kwam The Boxtrolls op je pad?

Negen jaar geleden las ik het boek Here be Monsters! van Alan Snow, waar The Boxtrolls op is gebaseerd, en ik voelde dat het een maatschappelijke ondertoon had die belangrijk was om te delen.


Hoe was het om een boek te verfilmen?

Het moeilijke aspect was dat het boek ruim vijfhonderd pagina's telde en we daarvan een film moesten maken van negentig minuten. We moesten uitzoeken wat het belangrijkste onderdeel was en dat als uitgangspunt nemen en daaromheen lagen aanbrengen, zodat het niet te versnipperd raakte met te veel personages. De kern van het boek was familie en hoe gezinnen ons vormen tot wie we zijn.

Wat zijn de plannen voor een volgend project?

We hopen op den duur een film per jaar uit te brengen. We gaan de goede kant op, want de tijd tussen de projecten wordt steeds korter. We zijn al bezig met het filmen van ons volgende project. We hebben inmiddels een minuut af, dus we hebben nog een lange weg te gaan. Ik ben bijzonder trots op het volgende project, omdat het weer iets compleet anders is dan de eerste drie films die we hebben gemaakt. Aan het einde van het jaar zullen we het project waarschijnlijk gaan aankondigen. Ik vind het geweldig dat we dit medium weten te gebruiken om telkens iets nieuws te maken.

Je hebt in het verleden gezegd nooit een sequel te maken, kom je daar na het succes van je films misschien op terug?

Nee, ik zeg dat met zekerheid. Ik snap wel dat mensen ervoor kiezen; als je onderdeel bent van een enorm bedrijf is er druk om bepaalde keuzes te maken waar je aandeelhouders blij mee zijn. Natuurlijk zijn er sequels zoals Lord of the Rings waarbij een vervolg onderdeel is van het grote verhaal en erbij hoort. Maar de meeste verhalen gaan over het belangrijkste moment van het leven van het hoofdpersonage. Wat is een sequel dan, het op een na belangrijkste moment? Als het uitgangspunt gaat om financieel succes in plaats van kunst, dan ben ik er niet in geïnteresseerd.

Lees ook de recensie van The Boxtrolls en het interview met Isaac Hempstead-Wright.