Een complexe, emotionele liefdesgeschiedenis, die door twee uitstekende hoofdrolspelers tastbaar wordt gemaakt.
Als de Stockholmse Mia na lange tijd haar geboortestreek weer bezoekt en geconfronteerd wordt met haar ouders en beide zussen, levert dat een enerverende botsing op.
Een meesterwerk is het niet, maar het kan een avondje menstrueren op de bank vast erg verlichten.
Vier jaar na 9/11 weet Craven een totaal nieuwe wending te geven aan wat je allemaal met een vliegtuig kunt doen.
Een warme feelgoodfilm volgens Amerikaanse traditie.
Zelfs als de film in de veel te lange epiloog maar wat ronddreutelt kun je je nog verwonderen over de grootsheid van dit niemandsland.
Uiteindelijk is de film net zo mysterieus of oppervlakkig als je hem zelf wilt maken.
De strijd die wordt geleverd tussen het vrije denken en het totalitarisme, tussen de rede en de waanzin, het individu en de massa, mondt uit in een aangrijpend einde.
Heeft zijn publiek op die manier weinig exclusiefs meer te bieden.
Deel twee van Von Triers USA-trilogie is wederom een film die zich niet zomaar laat wegwuiven; van het sluitstuk, Wasington, mogen we straks hetzelfde verwachten.
De stunts zijn eersteklas en Jessica Simpsons acteerwerk is voor een film als deze alleszins acceptabel.
Vervalt helaas al snel in het gebruikelijk ren- en schietwerk.
Wou je altijd al een reisje maken naar een totaal afgelegen boeddhistisch klooster en wil je daar best een chronisch vermoeide sluitspier voor riskeren? Reserveer je kaartje alvast.
Wedding Crashers is onevenwichtig en flauw, maar ook grappig genoeg om hem eens uit de rekken van je videotheek te trekken.
Goed geconstrueerd, bevat krachtige beeldtaal, dringt diep door en laat genoeg ruimte voor overpeinzing.