Italiaans overspeldrama van Silvio Soldini is aan de lange kant, maar blijft interessant door een uitstekend acterende Alba Rohrwacher.
Babys, babys en babys. Thomas Balmès film zou je kunnen zien als een veredelde compilatie van homevideos.
Schitterende film van de regisseur van De Avonden. Gijs Scholten van Aschat is ijzersterk als vader die op zoek gaat naar zijn vermiste dochter.
Banksys al dan niet fake documentaire over straatkunst versus commercie schiet raak zonder prekerig te worden.
James Cameron, kijk goed, dít is hoe je 3D zou moeten gebruiken.
Oliver Stone verlaagt zich tot het maken van een sequel van een van zijn klassiekers en doet dat met matig succes.
Een zeer goed historisch drama van Marleen Gorris over een bijzondere vrouw die onder erbarmelijke omstandigheden moet zien te overleven in een Sovjetkamp.
Een psychedelische nachtmerrie van de regisseur van Irréversible. Duister, hallucinerend en schokkend: Enter the Void is een nieuwe cultklassieker.
Afrikaans pareltje Un Homme Qui Crie ontleedt op haarfijne wijze het leed van een heel continent.
Dat films uit Iran niet altijd politiek beladen hoeven te zijn, bewijst About Elly, een film die net zo goed in Nederland gemaakt had kunnen worden.
Visueel overweldigend spektakel is inhoudelijk bijna gênant leeg.
Deel 1 van The Night Chronicles, door M. Night Shyamalan, is een aardige thriller, die zijn afwikkeling helaas teveel zoekt in religieuze verwijzingen, zelfacceptatie en boetedoening.
Anton Corbijn vermengt zijn artistieke kwaliteiten op indrukwekkende wijze met een mainstream Hollywoodgenre.
Moderne variant op Frankenstein is een verrassend sterke sciencefictionfilm, met name door de uitstekend acterende Adrien Brody en Sarah Polley.
Twaalf jaar na Festen slaat Vinterberg nog harder toe met een ijzersterk, loodzwaar drama.