Spielbergs dertigste speelfilm is een vermakelijk familieavontuur en een klein technologisch wonder, maar kan niet tippen aan zijn grote klassiekers.
Geloof niet alles wat je op internet leest (behalve op FilmTotaal dan): deze reboot met een flinke dosis oestrogenen is vermakelijk en lekker gevat. Niks mis mee dus.
Black Swan meets American Psycho in de nieuwe horrorfilm van Nicolas Winding Refn: visueel overdonderend, bedwelmend en uitzinnig als altijd.
Manglehorn is getekend door het leven en de liefde. Al Pacino en Holly Hunter in prachtrollen.
Intiem debuut over tienerzwangerschap, gebaseerd op eigen ervaringen Texaanse regisseuse.
Christopher Meloni en Bruce Willis in ingewikkelde misdaadthriller over bankovervallers met een missie.
Geen punten voor originaliteit: Ice Age 5 doet deeltje 3 dunnetjes over, maar zet gelukkig grootser in op ouderwets sterke tekenfilmhumor.
Tarzan slingert dit jaar voor de zoveelste keer de bioscopen in, voor een avontuur dat wel onderhoudend, maar weinig indrukwekkend is.
Dit animatiesprookje behoeft geen dialoog om jong en oud te betoveren en al helemaal geen commentaar van een medebioscoopganger. Of toch wel?
Derde uiting in de beangstigende dystopiereeks is wederom sterker en controversiëler dan het voorgaande deel, maar laat nog steeds veel potentie liggen.
Weinig nieuws onder de zon in deze komedie over vier jongens op zoek naar zon, zee, strand en vooral seks.
Gemankeerd portret van autodidactische wiskundegenie uit India en zijn Britse mentor.
Dertien jaar na Finding Nemo is er dan toch nog een vervolg.
De biopic over atleet Jesse Owens heeft een slechte start, maar komt vervolgens alsnog goed op dreef.
Eenzame verpleegster zoekt prins op het witte paard, maar wordt geteisterd door de geest van een Japanse popster. Heerlijk eigenaardig Hongaars sprookje.