Regie: Laure de Clermont-Tonnerre | Scenario: David Magee | Cast: Emma Corrin (Connie Reid), Jack O'Connell (Oliver Mellors), Matthew Duckett (Clifford Chatterley), Joely Richardson (Mrs. Bolton), Faye Marsay (Hilda), e.a. | Speelduur: 126 minuten | Jaar: 2022

Wat scheidt highbrowliteratuur van een ordinair erotisch romannetje? De vaardigheid van de schrijfstijl? Personages met meer diepgang? Onderliggende thema's? Wat het ook is, beide hebben ook genoeg overeenkomsten: de elitaire dame die haar lusten niet kan bedwingen en aanpapt met een robuuste vent van lagere klasse, bijvoorbeeld. Netflix heeft een hit met de serie Bridgerton, dus volgt er nog maar een kostuumdrama waarin de korsetten sneller worden uitgetrokken dan menselijk mogelijk is.

Connies verse echtgenoot keert verlamd terug van de Eerste Wereldoorlog; alles onder zijn buiknavel doet het niet meer. Haar boeit dat niet zo; ze houdt van hem. Maar wanneer hij voorstelt dat ze het dan maar bij een andere vent gaat zoeken, realiseert ze zich dat hij op zijn beurt misschien wat minder liefde voor haar ervaart. Wanneer hij ook nog eens eist dat ze op zijn minst een affaire heeft met iemand van gelijke klasse, is ze meer dan bereid de passie te zoeken bij die stille, teruggetrokken jachtopziener.

Deze Netflix-productie is de zoveelste verfilming van het gelijknamige boek uit 1928 van Britse schrijver D.H. Lawrence. Een boek dat destijds lang niet overal verkocht mocht worden, want behalve de expliciete beschrijvingen draaide het verhaal om een dame van stand wat die standjes deed met iemand van lagere klasse. Tegenwoordig zijn dat zaken waar we niet meer moeilijk over doen en Netflix heeft gemerkt dat de abonnees hier wel voor gaan.

Er bestaan al heel wat verfilmingen en varianten - Lady Chatterley's Ghost, Lady Chatterley's Stories en nog meer van dat soort kapstokken voor softporno - dus het is wel fijn om er een te hebben die gaat voor hogere kwaliteit. Het hoofdstel wordt gespeeld door goede acteurs, Emma Corrin (My Policeman) en Jack O'Connell (Starred Up), de sets en kostuums zijn prachtig en er is strak camerawerk. Helaas zijn er wel wat clichématige shots van clichématige mise-en-scène, zoals wanneer Lady Chatterley op haar rug ligt om te laten zien dat ze van natuurlijk houdt en een vrije geest is.

Liefde voor natuur is een thema in het boek. De film schuurt daar af en toe tegenaan, maar het is natuurlijk niet zo interessant om te kijken naar iemand die zo graag door de bossen wandelt. Het zit hem meer een kleine details als haar verlamde man die aangeeft in zijn staat niet overal meer te kunnen komen. Want hij is meer van de industrie, een van de punten waarin hij anders is dan zij.

Een thema uit het boek dat wel genoeg aan bod komt is het klassenverschil. Lady Chatterley en haar man zijn eigenaar van een nabijgelegen mijndorp. Haar man laat zijn volk zonder pardon hard werken voor weinig geld en wil ook nog eens een deel van hen vervangen door machines. Zij probeert hem aan zijn verstand te brengen dat dit mensen van vlees en bloed zijn die hij naait, maar dat is aan dovemansoren gericht.

Over naaien gesproken, dat is iets dat zeker in deze verfilming zit. In het boek wordt gedetailleerd beschreven wat Lady Chatterley en haar jachtopziener allemaal met elkaar doen, evenals hun schunnige taalgebruik. Dat neemt de film graag letterlijk over. Maar goed, dat is toch eigenlijk waar het boek roemruchtig om is geworden.

Of je het verhaal al kent of niet, dit is een mooie verfilming om te bekijken. Ja, het is ergens gewoon zo'n bouquetreeksromannetje, maar dan wel met driedimensionale personages en diverse maatschappelijke thema's. Het is dichterlijke vrijheid dat je dat mag steken in een erotisch jasje. En de dramaturgische spanning van iemand die vreemdgaat is van alle tijden. Net als het credo "sex sells".

Lady Chatterley's Lover is te zien bij Netflix.