Jaarlijks krijgen veelbelovende Nederlandse filmmakers de kans om met een halflange speelfilm te laten zien wat ze in huis hebben. Het resultaat is sinds 2 oktober iedere zondag te zien op NPO 3. Komisch, kritisch, aangrijpend; ook deze nieuwe One Night Stand-reeks is weer heel gevarieerd.
Iedereen heeft recht op levensgeluk en daar helpt de ambitieuze Bonnie graag aan mee. Als nieuweling in een kliniek voor cosmetische chirurgie laat ze zich van haar beste kant zien. Maar misschien is ze wel een beetje te gedreven. En misschien is haar eigen levensgeluk net wat belangrijker dan dat van haar cliënten. In het zwartkomische Planet Beauty slaat ze steeds verder door.
Bonnie's baas maakt duidelijk dat ze er puur is om wensen van anderen uit te voeren, ook al blijft ze altijd nog meer mogelijkheden zien om mensen mooier te maken. Knap lastig om die drang naar perfectie te bedwingen. Dus krijgt een onzekere nieuwe cliënt te horen: "Er is altijd een antwoord, ook als je de vraag soms even vergeten bent." En dat is nog maar het begin.
Wanneer Bonnie hoort dat de beste chirurg van Planet Beauty beloond gaat worden met een carrière in Hollywood, stroopt ze haar mouwen pas echt op. Twijfelt een nieuwe patiënt zelf nog over de grootte van haar borstimplantaten, als de vrouw eenmaal onder narcose ligt weet haar chirurg wel raad: cupmaat F. Alles om maar indruk te kunnen maken op haar baas. En vooral op zijn vooraanstaande Amerikaanse collega's.
Met die ziekelijke zucht naar perfectie en schoonheid doet Planet Beauty op sommige momenten denken aan Black Swan, waarin Natalie Portman steeds meer de weg kwijt raakte als prima ballerina in het Zwanenmeer. Filmmaakster Emma Westenberg komt echter met een luchtigere invulling. In haar film is het altijd zonnig. En alles speelt zich af binnen de kliniek, afgelegen in een bos, ver van de normale wereld. Als die überhaupt bestaat in dit universum. Westenbergs film staat buiten de realiteit. Dat maakt hem geestig, maar ook onbeduidend.
Planet Beauty mag dan ergens een duistere ondertoon hebben, of een boodschap over schoonheidsidealen, het blijft vooral een tragikomedie die niet al te serieus genomen kan worden. Maar dat levert desalniettemin een amusante zit op. Vooral omdat Sigrid ten Napel met zichtbaar plezier en overgave in haar rol duikt.