Een perfect voorbeeld van een personage dat alle jaren meegemaakt heeft, is de elf Galadriel. Zij leefde vanaf de eerste era tot de derde era, waarna ze Midden-Aarde verliet. Toen ze in The Lord of the Rings het reisgenootschap ontmoette, gaf ze elk van hen een cadeau. Van die cadeaus is wat ze aan Gimli gaf misschien wel de meest significante.
Drie haren
In The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring geeft Galadriel het reisgenootschap verschillende items. Ze wist niet zo goed wat ze aan Gimli moest geven, waarop hij vroeg om één haar. Hij kreeg er drie.
Op zichzelf genomen lijkt dat niet zo heel bijzonder, maar de lok haar die ze hem gaf, heeft een zekere significantie als je kijkt naar wat Galadriel meemaakte tijdens de eerste era.
De elf Fëanor vroeg Galadriel meermaals om een lok haar. Hij wordt in de Silmarillion omschreven als de grootste elf die ooit geleefd had. Gespeculeerd werd dat Fëanor de drie juwelen maakte die later bekend kwamen te staan als de Silmarillion, omdat hij geïnspireerd werd door het haar van Galadriel.
Maar zij gaf hem die lokken haar nooit, omdat ze wist dat hij hebzuchtig was en altijd zo zou blijven. Door Gimli drie haren in plaats van het ene haar te geven dat hij vroeg, laat ze zien dat het karakter van het individu belangrijker is dan de soort waar iemand van is. Het is ook meteen een gigantisch compliment naar Gimli, die daarmee als dwerg driemaal zoveel waard was als de grootste elf die ooit geleefd had.