Ridley Scotts Blade Runner duikt in de escalerende spanningen tussen mensen en replicants. Maar waarom zijn die replicants nou eigenlijk illegaal op Aarde? Wat ging er mis waardoor die strijd en vijandigheid begon?
De film van Ridley Scott kwam in 1982 uit in de bioscoop en was gebaseerd op het boek Do Androids Dream of Electric Sheep van Philip K. DIck. We zien hoe mensen en replicants tegenover elkaar staan. Replicants zijn door mensen gemaakte wezens voor slavenarbeid, gemaakt door de Tyrell Corporation. Ze zijn bijna niet van echt te onderscheiden, en worden onderworpen aan bijzonder zware werkomstandigheden.
Veel sterker
In de franchise worden replicants in het jaar 2000 ontwikkeld, en zijn ze het toonbeeld van kunstmatige intelligentie en wetenschappelijke vooruitgang. Ze zijn sterker dan mensen, slimmer, sneller en meer wendbaar. Daarmee lijken het wezens die tot veel meer in staat zijn dan mensen. Maar hun leven is wat beperkter, doordat ze een beperkte levensduur hebben.
In de comics Blade Runner 2019 leren we dat er heel wat replicants meegestuurd werden met kolonisten van andere werelden. Vaak moesten zij die mensen helpen beschermen, en in andere gevallen werden ze dus aan het werk gezet. De moord op een medewerker van Tyrell Corp., Lydia Kline, door een Nexus-4 model in 2009, leidde tot de eerste realisatie dat er mogelijk iets mis zou gaan met de replicants.
Bloedige muiterij
Dat leidde ertoe dat ze een beperkte, vierjarige, levensduur kregen. In 2018 brak een bloedige muiterij los van een Nexus-6 gevechtsteam. Daarom werd besloten om replicants te verbieden op Aarde, behalve in industriegebieden. Mensen gingen nog veel verder daarna en verboden replicants ook rechten en bescherming vanuit de wetgeving.
Empathie voor replicants was er dus nauwelijks, waarbij mensen zelfs via de Voight-Kampp test konden achterhalen of ze te maken hadden met een replicant. Die test keek naar de aanwezigheid van empathie, wat de replicants dus niet hadden.
De Blackout
In 2022 ging het helemaal mis op Aarde. Toen werden de registers van replicants en financiële instituten op Aarde gewist en ging de voedselproductie fors achteruit. Het produceren van nieuwe replicants werd zelfs even verboden. Tot Niander Wallace er in 2025 in slaagde om de voedselcrisis op te lossen en met de Nexus-9 een nieuwe generatie replicants te maken.
Die werden zo geprogrammeerd dat ze gehoorzaam waren aan mensen, waarmee ze niet langer illegaal waren. Toch lagen ook daar al grondslagen voor problemen, want sommige replicants worstelden met hun gehoorzame programmering en begonnen echte emoties te ervaren die ze niet goed konden plaatsen.
De film van Ridley Scott kwam in 1982 uit in de bioscoop en was gebaseerd op het boek Do Androids Dream of Electric Sheep van Philip K. DIck. We zien hoe mensen en replicants tegenover elkaar staan. Replicants zijn door mensen gemaakte wezens voor slavenarbeid, gemaakt door de Tyrell Corporation. Ze zijn bijna niet van echt te onderscheiden, en worden onderworpen aan bijzonder zware werkomstandigheden.
Veel sterker
In de franchise worden replicants in het jaar 2000 ontwikkeld, en zijn ze het toonbeeld van kunstmatige intelligentie en wetenschappelijke vooruitgang. Ze zijn sterker dan mensen, slimmer, sneller en meer wendbaar. Daarmee lijken het wezens die tot veel meer in staat zijn dan mensen. Maar hun leven is wat beperkter, doordat ze een beperkte levensduur hebben.
In de comics Blade Runner 2019 leren we dat er heel wat replicants meegestuurd werden met kolonisten van andere werelden. Vaak moesten zij die mensen helpen beschermen, en in andere gevallen werden ze dus aan het werk gezet. De moord op een medewerker van Tyrell Corp., Lydia Kline, door een Nexus-4 model in 2009, leidde tot de eerste realisatie dat er mogelijk iets mis zou gaan met de replicants.
Bloedige muiterij
Dat leidde ertoe dat ze een beperkte, vierjarige, levensduur kregen. In 2018 brak een bloedige muiterij los van een Nexus-6 gevechtsteam. Daarom werd besloten om replicants te verbieden op Aarde, behalve in industriegebieden. Mensen gingen nog veel verder daarna en verboden replicants ook rechten en bescherming vanuit de wetgeving.
Empathie voor replicants was er dus nauwelijks, waarbij mensen zelfs via de Voight-Kampp test konden achterhalen of ze te maken hadden met een replicant. Die test keek naar de aanwezigheid van empathie, wat de replicants dus niet hadden.
De Blackout
In 2022 ging het helemaal mis op Aarde. Toen werden de registers van replicants en financiële instituten op Aarde gewist en ging de voedselproductie fors achteruit. Het produceren van nieuwe replicants werd zelfs even verboden. Tot Niander Wallace er in 2025 in slaagde om de voedselcrisis op te lossen en met de Nexus-9 een nieuwe generatie replicants te maken.
Die werden zo geprogrammeerd dat ze gehoorzaam waren aan mensen, waarmee ze niet langer illegaal waren. Toch lagen ook daar al grondslagen voor problemen, want sommige replicants worstelden met hun gehoorzame programmering en begonnen echte emoties te ervaren die ze niet goed konden plaatsen.
