Tonya Harding is een voormalig Amerikaans kunstschaatster die in 1994 wereldwijd berucht werd. Niet vanwege haar knappe prestaties op het ijs, maar vanwege haar betrokkenheid bij een complot om concurrent Nancy Kerrigan van het ijs te krijgen. Hardings man Jeff Gillooly had namelijk iemand ingehuurd om Kerrigans knie met een harde klap te blesseren, zodat Harding de Amerikaanse kampioenschappen kon winnen en zich kwalificeren voor de Olympische Winterspelen in Lillehammer.
I, Tonya vertelt dit verhaal en het levensverhaal van Tonya Harding vanuit het perspectief van haarzelf, haar man en haar moeder, gebaseerd op interviews met alle drie. Die worden nagespeeld door de hoofdrolspelers van de film, waardoor de film een soort quasi-mockumentary is. Margot Robbie is sterk als Harding, Allison Janney nog sterker als haar gemene, hardvochtige moeder die haar vanaf haar derde het ijs opduwt. Janney won er een Golden Globe voor.
Volgens Harding werd ze haar hele leven door hen mishandeld, zij zeggen dat ze overdrijft. Ondanks enige ironische afstand tot Harding waarmee erkend wordt dat haar perspectief ook niet helemaal juist is, wordt in de film toch vooral haar kant gekozen. Maar wat een tragedie over een mishandelde vrouw uit de onderklasse had kunnen zijn, is een vermakelijke komedie met tragisch randje over een vrouw die zich met humor en relativeringsvermogen door een moeilijk leven slaat. Met mooie schaatsscènes inclusief de zeer moeilijke drievoudige axel beweging waarmee Harding in eerste instantie beroemd werd.
Wanneer te zien
Vrijdag 26 januari: 19:30 - 21:20 in De Schouwburg.
Maandag 29 januari: 21:30 - 23:29 in LantarenVenster.
Zaterdag 3 februari: 19:00 - 20:59 in Het Oude Luxor.
Kijk tijdens het festival op de speciale IFFR 2018 pagina voor meer verslaggeving.