Het zal voor actrice Sylvia Hoeks waarschijnlijk een enigszins surreële ervaring zijn om door de Nederlandse en Belgische filmpers in haar moerstaal de Hollywoodbehandeling te krijgen. Dit gebeurde toen ze onlangs in het kader van een internationale perstour tussen haar bezoeken aan Rome en Londen door een dag neerstreek in Amsterdam voor een fotoshoot, een persconferentie en groepsinterviews. Deze onalledaagse ontvangst heeft alles te maken met de film waarover ze kwam praten: Blade Runner 2049, het langverwachte vervolg op de sciencefictionklassieker uit 1982. Haar aanwezigheid in die productie is op zichzelf beschouwd interessant genoeg, maar wint aan nieuwswaarde wanneer in ogenschouw wordt genomen dat zijn voorganger een veelgeprezen rol bevat van Rutger Hauer, die hiermee een internationale doorbraak beleefde. Gaat Hoeks hiermee haar landgenoot achterna? FilmTotaal sprak haar over de nieuwe toekomst, haar auditie en de geest van Roy Batty.

Dat Blade Runner 2049 is gehuld in mysterie bemoeilijkt het gesprek enigszins. Van alle aanwezigen is Hoeks de enige die de film in zijn volledigheid heeft gezien; de filmpers heeft het moeten doen met een klein halfuur aan fragmenten. Terwijl de interviewers proberen de puntjes te verbinden om inhoudelijke vragen te kunnen stellen, is de actrice uiterst voorzichtig in wat ze prijsgeeft. Op de vraag of ze iets mag zeggen over de staat van haar personage (organisch of artificieel) antwoordt ze resoluut: "Nee, daar kan ik je helaas niet mee helpen. Daarvoor zal je goed in mijn ogen moeten kijken." Daarmee refereert ze uiteraard naar de eerste Blade Runner, waarin replicanten te herkennen zijn aan een lichte rode gloed in hun ogen. Hoeks blijkt goed bekend met de klassieke voorganger. "Ik zag hem op jonge leeftijd en was erdoor betoverd, ook al kon ik toen de betekenis nog niet duiden."

Het is niet niets om een vervolg te maken op een dusdanig geliefde klassieker, maar volgens Hoeks zijn de maker niet over één nacht ijs gegaan. "Ze hebben dertig jaar gewacht tot ze iets te vertellen hadden. Omdat er zoveel tijd is verstreken, krijg je een ander toekomstperspectief. Een heel belangrijk element in de film is dat er een totale black-out is geweest waar onder meer het internet volledig aan onderdoor is gegaan. De mensheid heeft zich daardoor in zekere zin opnieuw moeten ontwikkelen. Een slim idee van de schrijvers, omdat je anders een detective hebt - of in dit geval: een blade runner - die alleen maar achter de computer dingen zit op te zoeken. Nu moet hij het veld in om onderzoek te doen."

Hoewel haar aanwezigheid in de film een mooi geval lijkt van 'Sylvia gaat naar Hollywood', bleef ze feitelijk in Europa; de opnamen waren namelijk in Hongarije. Neemt niet weg dat ze daar op overweldigende sets stond met sterren als Harrison Ford, Ryan Gosling en Jared Leto, onder regie van Denis Villeneuve. Hollywood is in dat opzicht niet louter een plaats meer, maar een machine die overal ter wereld kan worden aangezet. Overigens is Hoeks niet de enige die zorgt voor Nederlandse inbreng; ook Sallie Harmsen bleek een rolletje te hebben. "Ik was er niet van op de hoogte dat zij ook in de film zat, dus ik was erg verrast toen ze ineens in de make-uptrailer opdook. Omdat ik haar niet verwachtte en ze kort haar had, duurde het even voor ik haar herkende."

Hoeks overkwam iets vergelijkbaars toen ze op Comic Con aan de praat raakte met Hampton Fancher, de schrijver van beide Blade Runner-films. Na enkele uren keek hij haar ineens verbijsterd aan toen hij besefte wie ze was. "Hij zei dat hij al naar ieder ander meisje in de ruimte had gekeken en zich had afgevraagd of dat misschien de vertolkster was van mijn personage. Niet naar mij; daarvoor vond hij me te onschuldig." De actrice heeft dan ook een aardige transformatie ondergaan voor de rol. Niet alleen heeft de frêle blondine in de film donker haar, maar ook diende ze zeven kilo aan spiermassa erbij te trainen. Even wennen, want ze beschouwt zichzelf niet als een sportfanaat. Het proces had echter zijn voordelen. "Door die fysieke transformatie kruip je naar het personage toe. Met iedere dag zes uur training zocht ik regelmatig de pijn op, waarin ik mijn personage heb ontmoet."

Bekijk de afbeeldingDat ze in zo'n grote Hollywoodproductie is beland, komt volgens Hoeks mogelijk door een specifieke karaktertrek: "Ik verveel me heel snel en ben dus altijd op zoek naar een nieuwe prikkel. Daarom wilde graag ik in het buitenland werken en andere regisseurs en acteurs leren kennen." Daarbij kreeg ze zes jaar geleden hulp in de vorm van een selectie van het internationale platform Shooting Star, dat veelbelovende Europese acteurs onder de aandacht brengt. "Daardoor kwam ik in een internationale markt terecht en kreeg ik een rol aangeboden in The Best Offer met Geoffrey Rush. Dat leidde tot de volgende internationale film en zo bouw je geleidelijk aan je carrière. Ik heb nooit feestjes afgelopen of genetwerkt; niets voor mij. Ik denk dat het altijd uit je werk moet komen. Ik word het liefst gevraagd vanwege een eerdere rol waar men iets in ziet."

Dat laatste is toevallig exact hoe Rutger Hauer destijds de rol van Roy Batty verwierf in de eerste Blade Runner. Regisseur Ridley Scott had hem nooit ontmoet, maar castte hem puur op basis van zijn rollen in de drie Paul Verhoeven-films die hij in de jaren zeventig maakte. Echter, voor Denis Villeneuve was het zien van Hoeks' eerdere werk niet eens noodzakelijk. "Toen ik gisteren met hem zat te eten, kwam mijn vorige film ter sprake. Die had hij niet gezien. Mijn overige films evenmin." Blijkbaar had hij voldoende aan haar zelfgemaakte auditietape. "Denis zei dat hij tijdens het bekijken daarvan bang van me werd."

Voor die auditie trad Hoeks bijna letterlijk in de voetsporen van Hauer. Omdat het script op dat moment nog angstvallig geheim werd gehouden, werd haar gevraagd een belangrijke scène te spelen uit de eerste Blade Runner: de confrontatie tussen Roy Batty en Dr. Eldon Tyrell, waarbij de replicant zijn 'schepper' komt vragen om een langere levensduur. "Ik dacht überhaupt geen kans te maken op de rol, dus ik beschouwde het maar als een mooi cadeautje mijn versie van Roy Batty te mogen laten zien." Het opnemen van dergelijke (auditie)filmpjes bevalt Hoeks wel. "In dit beroep sta je niet altijd op een set en ben je veel tijd kwijt aan reizen en promotie; dingen die niet echt bij de kern van het vak horen. Dan is het ter afwisseling leuk en leerzaam opnamen te maken, jezelf terug te zien en na te denken over hoe dingen op beeld overkomen."

Dat deze scène werd gebruikt voor het auditieproces sluit mooi aan op hoe Villeneuve te werk ging. "Hij keek steeds of de wereld die hij creëerde er een was waarin Roy Batty zou passen." Hoewel Rutger Hauer niet in de nieuwe film te zien is, is de geest van zijn personage vijfendertig jaar later blijkbaar nog altijd aanwezig. Dat getuigt van het scherpe oog voor detail dat Hoeks regelmatig bespeurde op de enorme sets. Die kan ze één woord samenvatten: "Fenomenaal. Wanneer je zo'n set op komt, begrijp je meteen de taal van deze film." Met haar medecastleden speculeerde ze tussen de opnamen regelmatig over hoe de volgende sets eruit zouden zien, waarover iedereen verschillende ideeën had. "Iedere keer bleek het enorm anders dan we hadden verwacht. Veel creatiever. Daardoor werden we er steeds mee geconfronteerd dat wij nogal clichématig dachten."

Lees ook de recensie van Blade Runner 2049.