Het DCEU bestaat uit de volgende films: Man of Steel, Batman v Superman: Dawn of Justice, de Suicide Squad-films, de Wonder Woman-films, de Aquaman-films, de Shazam!-films, Birds of Prey, Black Adam, Blue Beetle, The Flash en de twee versies van Justice League.
No Man's Land
Als je het hebt over de eerste Wonder Woman, dan komt de 'No Man's Land'-scène hoe dan ook aan bod. Het briljante aan deze scène is dat het niet enkel representatief is voor Diana die opkomt voor waar ze in gelooft, of alleen maar een demonstratie van haar kracht, maar dat het juist een combinatie is van al die elementen.
Waar het bij veel andere actiescènes in superheldenfilms vooral gaat om de pure fysieke kracht en het spektakel, iets waar de Wonder Woman-film ook genoeg van heeft, besloot Patty Jenkins met de No Man's Land-scène toch om te focussen op wat Diana Prince heldhaftig maakt.
Warehouse
Als je het dan toch hebt over een actiescène die puur focust op de fysieke kracht van een personage, dan wordt het in het DCEU niet beter dan de vechtscène in het warenhuis van Batman v Superman. Wat je ook van de film vindt, het is niet te ontkennen dat het vol zit met sublieme en memorabele actiescènes.
Het hoogtepunt was toch wel de bovenstaande scène waarin Batman de gegijzelde moeder van Superman redt. De vechtstijl van Batman in zijn voorgaande films werd vaak bekritiseerd omdat het nogal houterig overkwam, maar de 'Warehouse'-scène demonstreert perfect hoe een verbitterde Batman met tientallen jaren aan ervaring te werk gaat.
Starro's defeat
James Gunn, de huidige van baas DC Studios, raakte voor het eerst betrokken bij DC met zijn film The Suicide Squad. Waar de eerste Suicide Squad volledig de mist inging met het mom van de personages, nam Gunn de tijd om elk personage de nodige gelaagdheid te geven zodat je als kijker iets om ze geeft.
Op papier zou je de bovenstaande scène misschien belachelijk maken, maar Gunn kreeg het voor elkaar om er een emotionele ontknoping van te maken die werd voorzien van fantastische muziek van componist John Murphy.
At the Speed of Force
Zack Snyders vier uur durende versie van Justice League bevatte veel memorabele momenten, maar de mooiste toevoeging was wel de scène waarin Barry Allen/The Flash het toppunt van zijn krachten benut om de tijd terug te draaien.
We zien niet alleen de beste representatie van The Flash' krachten, maar dit is hét allesbepalende moment voor Barry. Hij moet zijn onzekerheden confronteren en de pijn van zijn verwonding verdragen om de planeet te redden van totale vernietiging.
First Flight
Terwijl hij worstelt om zijn ware persoonlijkheid en kracht te ontdekken en te omarmen, besluit de laatste zoon van Krypton zijn vermogen om te vliegen te testen. Hoewel hij erin slaagt een paar centimeter boven de grond te zweven, lukt het hem niet meteen om te vliegen.
Maar waar het om gaat is dat hij niet opgeeft en het blijft proberen. Uiteindelijk lukt het Kal-El natuurlijk, hij komt in het reine met zijn ware zelf en heeft daar voor het eerst echt vrede mee. De briljante muziek van Hans Zimmer is de kers op de taart.