Zo zegt DaCosta: ''In het origineel bestaat de Candyman al. Hij is al echt een monster. We wilden het met het vervolg echter op een andere manier doen. In tegenstelling tot het origineel zal het sequel namelijk tonen hoe het titelpersonage zijn angstaanjagende gedaante aanneemt''.
Vergelijking
De regisseuse vergelijkt de transformatie met de ontdekking dat je uitslag hebt: ''We hebben allemaal wel eens uitslag. Je vraagt je dan af waar het vandaan komt en of je niet naar de dokter zou moeten gaan. Vaak denken we dan dat het niet nodig is, meestal verdwijnt de uitslag toch vanzelf, maar in deze film niet. Het wordt enkel erger''
''Dat is het effect wat ik probeer te creëren. Als iemand, na het zien van Candyman, naar zijn eigen uitslag, bult of muggenbeet kijkt en zich iets meer zorgen maakt, dan heb ik mijn werk gedaan. Dat is wat ik wil bereiken. Het publiek op een voelbare manier ongerust maken en met de hoofdrolspeler doen meeleven''.