Mijn laatste 24 uur op het Berlinale zijn aangebroken en het is een vreemd idee dat het alweer ten einde loopt. In het begin was het even wennen (zoals bij elk festival het geval is) maar een dikke week verder heb ik een routine gevonden. Ik weet wie ik moet contacteren, hoe het allemaal werkt, waar de verschillende locaties zijn en ken alle U-bahn stations uit mijn hoofd. Het is eigenlijk een gek idee om straks weer in Nederland te zijn. Maar voor het zover is, heb ik nog een grote film op het programma staan, namelijk Cinderella.

Vandaag stond in het teken van deze hervertelling van het sprookje door Disney. Niemand minder dan Kenneth Branagh heeft de regie hiervoor in handen en in de hoofdrollen zijn Richard Madden (Robb Stark in Game of Thrones) en Lily James (Lady Rose in Downton Abbey). Grote bijrollen zijn er voor Cate Blanchett als de boze stiefmoeder en Helena Bonham Carter als de Fairy Godmother. Ik heb 's avonds een screening van de film, dus ik ga naar de persconferentie voor ik de film heb gezien. Maar aan de geluiden van de journalisten te horen, is de film een hit. Ik hoor termen als magisch en klassiek overal uitgesproken worden, terwijl we wachten op de cast. Als ze binnenkomen, gaan de fotografen helemaal los en duurt het even voor ik kan zien wie er nu eigenlijk aanwezig zijn. Het panel blijkt niet mis want eigenlijk iedereen van de cast zit er, plus regisseur. De persconferentie begint meteen goed wanneer een journalist aan Cate Blanchett vertelt dat toen ze hoorde dat zij een rol in Cinderella had, ze ervan uit ging dat Blanchett de titelrol zou spelen. Blanchett (die in het echt werkelijk ontzettend knap is) schatert het uit. Het ijs is gebroken en het is een losse persconferentie waar de acteurs en Branagh graag lijken te vertellen over de film en meerdere malen in lachen uitbarsten.



Lily James doet onder meer een boekje open over de kostuums die ze droeg in de film. “Zij doen het acteerwerk voor je,” vertelde ze. “Ze zijn magisch. Je doet ze aan en ineens sta je anders en voel je je anders, het is allemaal onderdeel van de magie. Maar ze waren wel pijnlijk en heel strak.” Ook Helena Bonham Carter vertelt over de onhandigheid van de kostuums. “Sandy [de kostuumontwerper] is een genie maar comfort is niet haar prioriteit. En het was een avondshoot buiten dus we hadden het best koud. Mijn jurk was een ongelofelijke creatie, ik heb nog nooit zoiets aangehad en denk dat ik nooit meer zoiets aan zal hebben. Ik was als een wandelende lamp en had 4000 LED lampjes in de jurk.”



Veel vragen zijn voor Blanchett en haar rol als boze stiefmoeder, een personage waar ze naar eigen zeggen lol in had bij het spelen. “Als je een personage speelt met de term 'boze' voor hun naam, dan weet je dat het een enigszins lollige shoot zal worden. Ik was te oud om Cinderella te spelen en niet grappig genoeg om Fairy Godmother te worden, dus dit was wat over bleef,” grapte ze. “Je kijkt dan eigenlijk hoe ver je met deze rol kan gaan. Er zijn geen grenzen. Je bent ook niet bang dat mensen je niet meer sympathiek zullen vinden, want mensen willen dat de slechterik echt slecht is en extreme dingen doet.”



Na de conferentie en andere journalisten te hebben gesproken, heb ik nog meer zin om deze film te zien en ik ben na afloop niet teleurgesteld. Cinderella is een klassieke Disney-film, in de stijl en met de magie van de getekende animatie films. Lily James is ontzettend charmant en energiek als Cinderella en Robert Madden is perfect gecast als de charmante prins Kit, die het hart van Cinderella weet te veroveren. Voor beiden is het de overstap van het kleine scherm naar hoofdrollen in een enorme productie, maar ze dragen beiden de film prima en we kunnen vast en zeker veel mooie dingen van hun verwachten.



Toch is de rol die je het meeste bijblijft, die van Cate Blannchett als boze stiefmoeder, die lijkt geboren om die rol te vertolken. Voor het eerst is dit personage binnen het sprookje dusdanig uitgediept, dat je begrijpt waarom deze vrouw Cinderella zo onderdrukt. Niet alleen weet Blanchett de stiefmoeder via acteerwerk deze diepgang mee te geven, ook de kostuums en het gebruik van kleuren dragen hierin hun steentje bij. Zo draagt Blanchett veel groene outfits, de kleur van afgunst. Cinderella zal ongetwijfeld een enorme hit zijn, die sterren zal maken van de jonge acteurs en publiek van alle leeftijden zal entertainen. Zo mogen ze er wat mij betreft meer maken.

Na de screening is het tijd om terug te gaan naar mijn accommodatie en me voor te bereiden op morgen. Dan heb ik namelijk als het goed is vlak voor ik weer naar huis ga interviews met de cast van deze sprookjesfilm. Ik kan me geen betere manier bedenken om het Berlinale af te sluiten. Hoe het allemaal verliep, horen jullie uiteraard morgen van me.

Lees hier meer van onze berichten van de Berlinale.