Ondanks dat het erop lijkt dat het publiek niet zo heel veel meer ziet in 3D-films, nemen sommige bedrijven de volgende stap: vier dimensies. Het principe achter een 4D-film is eenvoudig: neem een 3D-film en voeg daar ‘echte’ effecten aan toe, zoals waterdamp die tijdens bepaalde scènes in je gezicht gespoten wordt. Een Zuid-Koreaans bedrijf, CJ 4D Plex is ermee bezig om in verschillende landen gewone bioscopen om te zetten naar 4D.

In thuisland Zuid-Korea zorgde CJ 4D Plex bijvoorbeeld voor 4D effecten bij James Cameron’s Avatar. Op sommige momenten in de film gingen de stoelen schudden, werd de geur van explosies verspreidt, flitste licht, verspreidden zich watermisten enzovoorts. Deze screenings trokken zo’n 50% meer mensen dan de gewone screening. Op ’t moment heeft het bedrijf meer dan een dozijn 4D bioscopen in Zuid-Korea en gaan ze de eerste in Thailand openen. Het doel is binnen drie jaar om meer dan twaalf grote markten aan te slaan. Een CJ 4D Plex bioscoop ziet er als volgt uit.

Er zijn nog geen filmmakers betrokken bij 4D-projecten, met als gevolg dat de bedrijven de effecten zelf programmeren. In de ideale situatie zou het natuurlijk zo zijn dat filmmakers ook de 4D-effecten in programmeren. De vraag is dan natuurlijk of filmmakers niet zouden verworden tot pretparkontwerpers. Ondertussen moeten wij ons nog beperken tot 4D-films in pretparken. Vinden jullie het een positieve ontwikkeling als filmmakers zich ook nog op een vierde dimensie gaan richten bij het maken van films?