in Featured
Colin Farrell heeft in verschillende genres van films gespeeld, maar horror is iets dat hij maar één keer echt gedaan heeft. In 2011 was Farrell te zien in zijn enige horrorfilm die een remake is van Fright Night uit 1985.
Wat horrorfilmgeschiedenis betreft, was 1985 het jaar van (destijds) teleurstellende vervolgen. Friday the 13th: A New Beginning, Day of the Dead, Howling II: Your Sister Is a Werewolf en A Nightmare on Elm Street 2: Freddy's Revenge kwamen allemaal dat jaar uit. Maar er was ook een nieuwe horrorfilm te zien, namelijk Fright Night van regisseur Tom Holland.
Klassieker
Fright Night was het regiedebuut van Holland, die de film ook schreef. Het was een stijlvolle, slimme en subliem geacteerde horrorcomedy, die toen positief ontvangen werd en intussen een cultklassieker is geworden. In 1988 kwam een vervolgfilm, Fright Night Part 2, die ook een klassieker is geworden.
26 jaar na de originele film kwam er een remake, getiteld Fright Night. Niet veel horrorremakes weten het kwaliteitsniveau van een origineel te evenaren, vooral als die originele film zo geweldig is als Fright Night. Toch slaagde Craig Gillespie's herinterpretatie uit 2011, met Farrell in de hoofdrol, erin om dat te doen.
Verhaal
Net als in Hollands originele film volgt Gillespie's Fright Night de tiener Charley Brewster (Anton Yelchin), die samen met zijn moeder (Toni Collette) woont en weinig vrienden heeft, buiten Edward "Evil Ed" Lee (Christopher Mintz-Plasse). Zijn leven is vrij alledaags, zelfs saai. Het bestaat vooral uit het kijken van horrorfilms met Ed en tijd doorbrengen met zijn vriendin Amy (Imogen Poots).
Zijn leven wordt echter een stuk spannender wanneer Jerry Dandrige (Farrell) naast hem komt wonen. Niet omdat Dandrige een feestbeest is, maar omdat hij een bloeddorstige vampier blijkt te zijn. De eerste die dit doorheeft is Ed, maar Charley denkt dat hij gek is. Ed heeft echter gelijk, en al snel wordt hun kleine stad steeds kleiner, tenzij Charley ingrijpt. Maar om dat te doen, heeft hij de hulp nodig van een expert. En hij denkt die te vinden in de Las Vegas-magiër Peter Vincent (David Tennant). Helaas is Vincent nergens echt een expert in, behalve in egoïsme.
Kleine veranderingen
De veranderingen van origineel naar remake zijn vrij klein, maar de kijkervaringen verschillen aanzienlijk. Zoals bij elke remake die 26 jaar na het origineel uitkomt, is er een verhoogde mate van gladheid en visuele polijsting, iets wat meestal geen goede zaak is. Hier werkt het echter wel, omdat Gillespie's Fright Night nog steeds zorgvuldig humoristische elementen toevoegt, zonder daarbij compromissen te doen aan de spanning.
Sommige personages zijn licht gewijzigd, maar hun verhaallijnen blijven grotendeels gelijk. Dat is een belangrijk aspect, want terwijl Peter Vincent in de originele film de presentator was van een goedkoop, griezelig tv-programma over horrorfilms, diende zijn personage vooral als voorbeeld van hoe moed kan ontstaan zodra het juiste pad duidelijk wordt. In beide versies van Fright Night betekent dat juiste pad: je eigen veiligheid opofferen om iemand in onmiskenbaar gevaar te redden.
Evil Ed
"Evil Ed" is ook enigszins aangepast. In beide films krijgen hij en Charley ruzie, en in beide films wordt Ed door Dandrige veranderd. Maar in de remake gebeurt dit veel eerder. Dit komt vooral doordat in het origineel Charley degene is die als eerste achterdochtig wordt over Dandrige.
In de remake is dat Ed, en Charley gelooft hem niet. Toegegeven, het werkt net iets beter wanneer Charley langzaam paranoïde wordt over zijn buurman, maar desondanks werkt de Fright Night uit 2011 van begin tot eind.
Dandrige
Hoewel Yelchin de film uitstekend draagt en Collette haar scènes steelt, is het succes van de film vooral te danken aan Farrell. Chris Sarandon, die Dandrige speelt in de originele film en een cameo heeft in de remake, was niet gemakkelijk te vervangen. Zijn Dandrige in het origineel is ronduit iconisch.
Maar Farrell doet het fantastisch, juist omdat hij de rol niet probeert te overdrijven. Beide versies van Dandrige hebben stijl en charisma, iets wat zowel Farrell als Sarandon moeiteloos wisten over te brengen.
Positieve recensies
Het is alleen jammer dat niet meer mensen Fright Night in de bioscoop hebben gezien, want bij de release bracht de film slechts 41 miljoen dollar op, tegenover een productiebudget van 30 miljoen dollar. Het ontving wel positieve recensies, waarbij vooral de humor en de acteerprestaties - met name die van Farrell - werden geprezen.
Fright Night blijft een ondergewaardeerde remake, die zeker de moeite waard is om te zien. Wil je Fright Night zien? Je kunt de film bekijken op Disney+ en je kunt het ook huren en kopen op Pathé Thuis.
Wat horrorfilmgeschiedenis betreft, was 1985 het jaar van (destijds) teleurstellende vervolgen. Friday the 13th: A New Beginning, Day of the Dead, Howling II: Your Sister Is a Werewolf en A Nightmare on Elm Street 2: Freddy's Revenge kwamen allemaal dat jaar uit. Maar er was ook een nieuwe horrorfilm te zien, namelijk Fright Night van regisseur Tom Holland.
Klassieker
Fright Night was het regiedebuut van Holland, die de film ook schreef. Het was een stijlvolle, slimme en subliem geacteerde horrorcomedy, die toen positief ontvangen werd en intussen een cultklassieker is geworden. In 1988 kwam een vervolgfilm, Fright Night Part 2, die ook een klassieker is geworden.
26 jaar na de originele film kwam er een remake, getiteld Fright Night. Niet veel horrorremakes weten het kwaliteitsniveau van een origineel te evenaren, vooral als die originele film zo geweldig is als Fright Night. Toch slaagde Craig Gillespie's herinterpretatie uit 2011, met Farrell in de hoofdrol, erin om dat te doen.
Verhaal
Net als in Hollands originele film volgt Gillespie's Fright Night de tiener Charley Brewster (Anton Yelchin), die samen met zijn moeder (Toni Collette) woont en weinig vrienden heeft, buiten Edward "Evil Ed" Lee (Christopher Mintz-Plasse). Zijn leven is vrij alledaags, zelfs saai. Het bestaat vooral uit het kijken van horrorfilms met Ed en tijd doorbrengen met zijn vriendin Amy (Imogen Poots).
Zijn leven wordt echter een stuk spannender wanneer Jerry Dandrige (Farrell) naast hem komt wonen. Niet omdat Dandrige een feestbeest is, maar omdat hij een bloeddorstige vampier blijkt te zijn. De eerste die dit doorheeft is Ed, maar Charley denkt dat hij gek is. Ed heeft echter gelijk, en al snel wordt hun kleine stad steeds kleiner, tenzij Charley ingrijpt. Maar om dat te doen, heeft hij de hulp nodig van een expert. En hij denkt die te vinden in de Las Vegas-magiër Peter Vincent (David Tennant). Helaas is Vincent nergens echt een expert in, behalve in egoïsme.
Kleine veranderingen
De veranderingen van origineel naar remake zijn vrij klein, maar de kijkervaringen verschillen aanzienlijk. Zoals bij elke remake die 26 jaar na het origineel uitkomt, is er een verhoogde mate van gladheid en visuele polijsting, iets wat meestal geen goede zaak is. Hier werkt het echter wel, omdat Gillespie's Fright Night nog steeds zorgvuldig humoristische elementen toevoegt, zonder daarbij compromissen te doen aan de spanning.
Sommige personages zijn licht gewijzigd, maar hun verhaallijnen blijven grotendeels gelijk. Dat is een belangrijk aspect, want terwijl Peter Vincent in de originele film de presentator was van een goedkoop, griezelig tv-programma over horrorfilms, diende zijn personage vooral als voorbeeld van hoe moed kan ontstaan zodra het juiste pad duidelijk wordt. In beide versies van Fright Night betekent dat juiste pad: je eigen veiligheid opofferen om iemand in onmiskenbaar gevaar te redden.
Evil Ed
"Evil Ed" is ook enigszins aangepast. In beide films krijgen hij en Charley ruzie, en in beide films wordt Ed door Dandrige veranderd. Maar in de remake gebeurt dit veel eerder. Dit komt vooral doordat in het origineel Charley degene is die als eerste achterdochtig wordt over Dandrige.
In de remake is dat Ed, en Charley gelooft hem niet. Toegegeven, het werkt net iets beter wanneer Charley langzaam paranoïde wordt over zijn buurman, maar desondanks werkt de Fright Night uit 2011 van begin tot eind.
Dandrige
Hoewel Yelchin de film uitstekend draagt en Collette haar scènes steelt, is het succes van de film vooral te danken aan Farrell. Chris Sarandon, die Dandrige speelt in de originele film en een cameo heeft in de remake, was niet gemakkelijk te vervangen. Zijn Dandrige in het origineel is ronduit iconisch.
Maar Farrell doet het fantastisch, juist omdat hij de rol niet probeert te overdrijven. Beide versies van Dandrige hebben stijl en charisma, iets wat zowel Farrell als Sarandon moeiteloos wisten over te brengen.
Positieve recensies
Het is alleen jammer dat niet meer mensen Fright Night in de bioscoop hebben gezien, want bij de release bracht de film slechts 41 miljoen dollar op, tegenover een productiebudget van 30 miljoen dollar. Het ontving wel positieve recensies, waarbij vooral de humor en de acteerprestaties - met name die van Farrell - werden geprezen.
Fright Night blijft een ondergewaardeerde remake, die zeker de moeite waard is om te zien. Wil je Fright Night zien? Je kunt de film bekijken op Disney+ en je kunt het ook huren en kopen op Pathé Thuis.
