Filmtotaal Recensie

Regie: Frank Capra | Scenario: Frances Goodrich, Albert Hackett, Frank Capra | Cast: James Stewart (George Bailey), Donna Reed (Mary Hatch), Lionel Barrymore (Mr. Potter), Thomas Mitchell (Uncle Billy), Henry Travers (Clarence), e.a. | Speelduur: 130 minuten | Jaar: 1946

Aan het einde van It's a Wonderful Life staart George Bailey in de verte, omgeven door zijn naasten. Wat hij meemaakte, zal hij met niemand kunnen delen. Eerst wilde hij zichzelf nog van het leven beroven nadat de hypotheekbank, die hij met tegenzin van zijn vader overnam, duizenden dollars had verloren. Maar in de hemel vinden ze zulke moedeloosheid erger dan ziekte, dus sturen ze engel Clarence naar de aarde om George op andere gedachten te brengen. In eerste instantie flopte het meesterwerk van regisseur Frank Capra, maar de film groeide met de jaren uit tot een kerstklassieker.

Via een raamvertelling ziet Clarence hoe een jonge George droomt van het ontwerpen van grootse gebouwen, nadat hij de hele wereld heeft gezien. Uiteindelijk financiert George alleen eenvoudige woningen voor de arme mensen in zijn stadje Bedford Falls, woont hij zelf met zijn familie in een krakkemikkig oud huis en heeft hij überhaupt nooit die plek verlaten. Alles staat op scherp in dit conflict tussen idealen en de werkelijkheid om overweldigende gevoelens los te maken, door critici gehekeld als de zogeheten 'Capra-corn'. Maar de film wegzetten als sentimenteel mist het feit dat het gaat om een nachtmerrie.

Lees verder