Filmtotaal Recensie

Regie: Martin Scorsese | Cast: Asa Butterfield (Hugo Cabret), Chloë Grace Moretz (Isabelle), Ben Kingsley (George Méliès), Sacha Baron Cohen (Stationschef), Ray Winstone (Oom Claude), Emily Mortimer (Lisette), Christopher Lee (Monsieur Labisse), e.a. | Speelduur: 126 minuten | Jaar: 2011

Martin Scorsese is een grootheid in de filmindustrie. Niet alleen heeft hij een groot aantal klassiekers op zijn naam staan, maar tevens vertoont zijn werk een ongekende verscheidenheid. Waar veel regisseurs zich beperken tot enkele genres, heeft Scorsese zich inmiddels vrijwel het hele scala eigen gemaakt. Van psychologische thriller (Shutter Island) tot maffiafilm (Goodfellas) en van documentaire (Shine a Light) tot historisch drama (The Last Temptation of Christ; Scorsese toont zich een meester in alles. Toen bekend werd dat hij aan de familiefilm Hugo werkte, was dan ook niet de vraag óf het een goede film zou worden, maar hoé Scorsese dit voor hem onbekende genre zou benaderen. De gekozen invalshoek werkt magistraal en het is ondenkbaar dat de film in een andere vorm dezelfde impact zou hebben.

Na de dood van zijn vader neemt Hugo zijn intrek in een treinstation in het Parijs van de jaren dertig. Daar gebruikt hij de vaardigheden die hij van zijn vader en oom heeft geleerd om de klokken lopende te houden en andersoortige raderwerken te maken of te repareren. Zijn belangrijkste bezit is een ‘automaton’, een mechanische pop die de laatste connectie met zijn vader is. De betekenis van het voorwerp wordt hem pas duidelijk als hij op één van zijn avonturen een oude man en zijn peetdochter tegen het lijf loopt. Naarmate Hugo meer te weten komt over de man en zijn relatie tot de pop, ontdekt hij ook meer over de prachtige wereld van film.

Lees verder