München - Im Angesicht des Krieges [Netflix]
Recensie

München - Im Angesicht des Krieges [Netflix] (2021)

In dit kleurloze drama gaat George MacKay na 1917 weer op oorlogspad en probeert de Tweede Wereldoorlog te voorkomen.

in Recensies
Leestijd: 2 min 40 sec
Regie: Christian Schwochow | Scenario: Ben Power | Cast: George MacKay (Hugh Legat), Jannis Niewöhner (Paul Von Hartmann), Jeremy Irons (Neville Chamberlain), Sandra Hüller (Helen Winter), August Diehl (Franz Sauer), Ulrich Matthes (Adolf Hitler), e.a. | Speelduur: 129 minuten | Jaar: 2021

In München Im Angesicht des Krieges, gebaseerd op het boek 'München' van Robert Harris, willen twee jonge mannen de catastrofale en wrede daden van Hitler voorkomen. Centrale gebeurtenis is de conferentie van München waar premier Chamberlain de Tweede Wereldoorlog probeert af te wenden. Het verhaal is persoonlijker van toon dan het bronmateriaal en de sterke cast brengt de personages fraai tot leven, maar de film verheft zich nooit tot een hoogstandje.

George MacKay, die indruk maakte in Sam Mendes' grootse 'one shot'-oorlogsdrama 1917, speelt Hugh Legat. Hij is een secretaris van Chamberlain en komt tegen wil en dank terecht in een spionageopdracht omdat studievriend Paul von Hartmann documenten heeft die Chamberlains kijk op de mogelijke oorlog kunnen veranderen. Jannis Niewöhner heeft een dankbaardere rol dan MacKay, want Paul worstelt met het verleden waarin hij dacht dat Hitler wel degelijk iets goeds kon brengen.

Ondanks de pogingen om deze persoonlijke worstelingen te verbeelden, blijft alles oppervlakkig. De dialogen dienen vooral om de geschiedenis uit te leggen en nemen te weinig tijd om de morele nuances weer te geven. Dit wordt duidelijk in de proloog die de relatie tussen Paul en Hugh schetst. Direct blijkt dat de twee op politiek vlak uit elkaar groeien. Pauls betoog over typisch Engels gedrag en over Duitsland als trotse natie is weinig subtiel.

Zes jaar later is de hoop van beide mannen vervlogen en is de dreigende oorlog voelbaar. Dit wordt benadrukt door de kleurkeuze die veel blauw, bruin en grijstonen bevat; somber zoals vaker het geval is bij oorlogsdrama's. Het camerawerk is minder sober. Statische shots zijn bijna niet te vinden. De handheld camerabewegingen zorgen ervoor dat je dichter op de huid van Hugh en Paul zit. In combinatie met de soms snelle montage brengen ze de gevoelens van onrust en urgentie effectief over.

De cast zorgt voor de meeste kleur in deze film. George MacKay leerde speciaal voor deze rol wat Duits en zet zijn beste beentje voor. Ondanks het matige script weet hij Hugh karakter te geven en enige sympathie voor hem op te roepen. Jeremy Irons zet een geloofwaardige Chamberlain neer die gevangen zit tussen alle belangen.

Ook het Duitse gedeelte van de cast floreert. Jannis Niewöhner heeft het meeste om handen en brengt de complexiteit van zijn personage goed over in uitdrukking en houding. Sandra Hüller, als zijn vriendin en degene die het document gestolen heeft, steelt echter alle scènes waar ze in zit. Hoewel de rol klein is, overtuigen haar momenten van wanhoop en haar rol in de machtsspelletjes. Ook August Diehl maakt als nare nazi indruk.

Zo houden de acteurs het magere script en de dertien-in-een-dozijncinematografie overeind. Zij zorgen ervoor dat dit historische drama twee uur blijft boeien en dat je op het puntje van je stoel gaat zitten als de spanningen oplopen. Uiteindelijk ontstaat toch de hoop dat het anders afloopt, ook al ken je de geschiedenis.

München Im Angesicht des Krieges is te zien bij Netflix.