Dune van regisseur Denis Villeneuve is gebaseerd op de eerste helft van het boek van Frank Herbert. De film eindigde op het moment dat Paul Atreides en zijn moeder op een reis gaan met de Fremen. Maar was een ander einde niet beter?
Een paar hoofdstukken later in het boek, zou wellicht een beter einde geweest zijn.
Dune-einde
Dune eindigt er nu mee dat Paul accepteert voorlopig niet als erfgenaam van de familie Atreides door het leven te gaan. Hij wordt volgens Villeneuve op dat moment een volwassene, en is geen jongen meer.
Maar het boek had een net iets interessanter einde. Dat zou zich afspelen op het moment dat Jessica - de moeder van Paul - het verzoek krijgt om het Water of Life te drinken. Dat is een gif dat, mocht ze slagen, verandert in een niet-giftige vloeistof die zorgt voor een verhoogd bewustzijn. De vrouw die deze wisseling weet te realiseren erft het genetisch geheugen van de Fremen Reverend Mother en daarmee ook van alle Mothers daarvoor.
Op dat moment staat veel op het spel, want de Fremen weten niet dat Jessica zwanger is, waarmee ook het leven van haar kind op het spel staat. Maar er is meer, want de foetus zou zo ook het genetische geheugen kunnen krijgen. Het is niet alleen een spannend moment, ook is het een moment dat heel wat vragen opwerpt.
In het boek wordt er namelijk gehint dat Jessica samengewerkt heeft met House Harkonnen om Duke Leto Atreides omver te werpen en de planeet Arrakis over te nemen. Het lijkt erop dat ze daarmee voor de Bene Gesserit blijft werken en dat voor haar gezin en haar man Leto zet. Precies dat klinkt wel erg interessant voor een toekomstige film toch?