in Algemeen
Martin Scorsese heeft opnieuw zijn zorgen geuit over de toekomst van de cinema. Dat deed hij in een essay voor Harper's Bazar waarin hij stilstond bij het werk van de Italiaanse cineast Federico Fellini.
Regisseur Martin Scorsese (The Irishman, Taxi Driver) verlangt terug naar de tijd waarin het woord 'content' geen zakelijke term was, maar puur sloeg op de cinema waar hij zo van houdt. "Vijftien jaar geleden werd de term 'content' alleen gebruikt om serieuze gesprekken over bioscoopfilms te voeren als men het contrast tussen de inhoud en vorm wilde bespreken", schrijft hij in zijn essay.
Volgens Scorsese werd de term daarna geleidelijk aan overgenomen door mensen die hij omschrijft als 'mediabonzen' en is 'content' tegenwoordig niets meer dan een 'bedrijfsterm' om allerlei films, series en video's aan te duiden (van kattenfilmpjes tot bioscoopfilms). "Zij wisten helemaal niets over de geschiedenis van deze kunstvorm en die kon ze ook maar weinig schelen", betoogt hij.
Scorsese wijt deze nieuwe betekenis van de term 'content' aan de opkomst van de streamingdiensten. "Deze nieuwe betekenis kan worden gelinkt aan de streamingplatformen, die de bioscoopervaring aan het overnemen zijn", legt de 78-jarige filmmaker uit.
Hij ziet zelf de voor- en nadelen van streamingdiensten. "Enerzijds is deze ontwikkeling goed voor filmmakers, inclusief mijzelf. Anderzijds hebben streamingdiensten een situatie gecreëerd waarin alles aan de kijker gepresenteerd wordt als een gelijk speelveld. Dat klinkt democratisch, maar dat is het niet".
De regisseur hekelt ook de manier waarop streamingplatformen te werk gaan als het gaat om het gebruik van algoritmes. "Als kijktips bepaald worden op basis van titels die je al hebt gezien, dus iemands voorkeur voor onderwerpen en genres, wat doet dat dan met de kunst van de cinema?"
Scorsese zou willen dat streamingdiensten hun aanbod meer bewust selecteren in plaats van louter aanbieden aan de consument via algoritmes. "Dat zou een daad van vrijgevigheid zijn om hetgeen waarvan je houdt of wat je heeft geïnspireerd te delen met anderen", aldus de Hollywoodveteraan. Als voorbeelden noemt hij Criterion Channel en MUBI.
Regisseur Martin Scorsese (The Irishman, Taxi Driver) verlangt terug naar de tijd waarin het woord 'content' geen zakelijke term was, maar puur sloeg op de cinema waar hij zo van houdt. "Vijftien jaar geleden werd de term 'content' alleen gebruikt om serieuze gesprekken over bioscoopfilms te voeren als men het contrast tussen de inhoud en vorm wilde bespreken", schrijft hij in zijn essay.
Volgens Scorsese werd de term daarna geleidelijk aan overgenomen door mensen die hij omschrijft als 'mediabonzen' en is 'content' tegenwoordig niets meer dan een 'bedrijfsterm' om allerlei films, series en video's aan te duiden (van kattenfilmpjes tot bioscoopfilms). "Zij wisten helemaal niets over de geschiedenis van deze kunstvorm en die kon ze ook maar weinig schelen", betoogt hij.
Scorsese wijt deze nieuwe betekenis van de term 'content' aan de opkomst van de streamingdiensten. "Deze nieuwe betekenis kan worden gelinkt aan de streamingplatformen, die de bioscoopervaring aan het overnemen zijn", legt de 78-jarige filmmaker uit.
Hij ziet zelf de voor- en nadelen van streamingdiensten. "Enerzijds is deze ontwikkeling goed voor filmmakers, inclusief mijzelf. Anderzijds hebben streamingdiensten een situatie gecreëerd waarin alles aan de kijker gepresenteerd wordt als een gelijk speelveld. Dat klinkt democratisch, maar dat is het niet".
De regisseur hekelt ook de manier waarop streamingplatformen te werk gaan als het gaat om het gebruik van algoritmes. "Als kijktips bepaald worden op basis van titels die je al hebt gezien, dus iemands voorkeur voor onderwerpen en genres, wat doet dat dan met de kunst van de cinema?"
Scorsese zou willen dat streamingdiensten hun aanbod meer bewust selecteren in plaats van louter aanbieden aan de consument via algoritmes. "Dat zou een daad van vrijgevigheid zijn om hetgeen waarvan je houdt of wat je heeft geïnspireerd te delen met anderen", aldus de Hollywoodveteraan. Als voorbeelden noemt hij Criterion Channel en MUBI.
