in Algemeen
Het leek zo'n origineel uitgangspunt, een film over een lockdown geheel opgenomen tijdens de lockdown. Toch kan Locked Down, met in de hoofdrollen Anne Hathaway en Chiwetel Ejiofor, weinig goed doen bij noch de HBO Max kijkers noch de recensenten.
Het project van regisseur Doug Liman schiet volgens velen compleet zijn doel voorbij over wat een lockdown is en waarom het bestaat. Het lijkt een haastig bedachte ongeïnspireerde rom-com-heist combinatie die vooral een subjectieve blik op de maatregel werpt. Eveneens de kijkers zelf lijken niet zo onder de indruk, want op Rotten Tomatoes staat de film op een gemiddelde magere score van een 4,1 gebaseerd op 170 ratings.
Zowel The Guardian, RogerEbert.com, Vanity Fair en The New York Times zijn het erover eens: Ondanks de ernst van de situatie (het verhaal speelt zich af in brandhaard London), beschouwen personages de lockdown universeel als een ergernis, waarbij iemand het beleid op een gegeven moment zelfs als 'krankzinnig' bespot. Er is totaal geen empathie.
Deze aangenomen opvatting is beledigend tegenover de échte zieken/doden van de pandemie. In plaats daarvan worden Hathaway en Ejiofor afgeschilderd als zielige slachtoffers in plaats van medewerkers aan een veiligheidsmaatregel om verdere ellende te voorkomen.
Lof voor acteerprestaties
Toch zijn er ook een paar positieve woorden te vinden. Entertainment Weekly, Slate en The Wrap vinden dat er weinig aan te merken valt op het spel van de hoofd- en bijrolspelers waardoor je hem nog net kan uitzitten.
Ze trekken echter allemaal hun conclusies: Natuurlijk is het volkomen acceptabel dat een Hollywoodproductie bepaalde zaken uitvergroot en een extravagante wereld weergeeft omwille van het vermaak, maar Locked Down belicht slechts één kant van de situatie en lijkt meer op een protestfilm die de frustrerende verveling van de maatregel benadrukt, zonder ook de belangrijke reden achter diens bestaan te erkennen.
Het project van regisseur Doug Liman schiet volgens velen compleet zijn doel voorbij over wat een lockdown is en waarom het bestaat. Het lijkt een haastig bedachte ongeïnspireerde rom-com-heist combinatie die vooral een subjectieve blik op de maatregel werpt. Eveneens de kijkers zelf lijken niet zo onder de indruk, want op Rotten Tomatoes staat de film op een gemiddelde magere score van een 4,1 gebaseerd op 170 ratings.
Zowel The Guardian, RogerEbert.com, Vanity Fair en The New York Times zijn het erover eens: Ondanks de ernst van de situatie (het verhaal speelt zich af in brandhaard London), beschouwen personages de lockdown universeel als een ergernis, waarbij iemand het beleid op een gegeven moment zelfs als 'krankzinnig' bespot. Er is totaal geen empathie.
Deze aangenomen opvatting is beledigend tegenover de échte zieken/doden van de pandemie. In plaats daarvan worden Hathaway en Ejiofor afgeschilderd als zielige slachtoffers in plaats van medewerkers aan een veiligheidsmaatregel om verdere ellende te voorkomen.
Lof voor acteerprestaties
Toch zijn er ook een paar positieve woorden te vinden. Entertainment Weekly, Slate en The Wrap vinden dat er weinig aan te merken valt op het spel van de hoofd- en bijrolspelers waardoor je hem nog net kan uitzitten.
Ze trekken echter allemaal hun conclusies: Natuurlijk is het volkomen acceptabel dat een Hollywoodproductie bepaalde zaken uitvergroot en een extravagante wereld weergeeft omwille van het vermaak, maar Locked Down belicht slechts één kant van de situatie en lijkt meer op een protestfilm die de frustrerende verveling van de maatregel benadrukt, zonder ook de belangrijke reden achter diens bestaan te erkennen.
