Hoewel de ensemblefilm natuurlijk bij lange na niet hetzelfde niveau haalt als deel 1, ligt de focus wel weer meer bij Stallone (die de vorige keer was gereduceerd tot bijrol). Ook wordt als pluspunt genoemd dat de opnames plaatsvonden in een echte voormalige gevangenis. Gebeurtenissen uit Hades worden tot ieders opluchting grotendeels genegeerd en de film zoekt meer aansluiting bij deel 1 met een vervolgverhaal over eerwraak door de zoon van Vincent D'Onofrio's personage. Waar de vorige delen gingen over het ontsnappen uit gevangenissen, gaat het er nu juist om hoe je ongezien kunt infiltreren, een leuke twist.
Die opzet werkt ook goed, de plot heeft een emotioneel element, er zijn persoonlijke belangen voor zowel de helden als de schurken. Devon Sawa (Final Destination) lijkt niet iemand die een fysieke bedreiging voor spierbundels Stallone of Dave Bautista kan zijn, maar de acteur is geweldig in het opzetten van levensgevaarlijke gezichtsuitdrukkingen.
Waar de eerste helft opbouwt naar de inval, is de tweede helft een orgie van gewelddadige fysieke onenigheden en kogelregens. Stallone, Bautista en Chinese vechtsporter Jin Zhang (Pacific Rim: Uprising) krijgen allemaal de kans om te schitteren in de actiescènes. De gevechten zijn goed gechoreografeerd, waarbij de camera ervoor zorgt dat we de karakters hun moves kunnen zien uitvoeren in plaats van allerlei trucjes.
Het merendeel speelt zich af in hangars, magazijnen en een rauwe vervallen gevangenis. De makers doen hun best om de ruimtes opener te maken met het gebruik van drones en licht/schaduw. Het scenario biedt, voor een B-film, een aantal interessante invalshoeken en de muzikale score voegt heel wat toe om het drama en het spektakel te vergroten. Al met al geeft dit vehikel precies wat je wilt, verwacht ook niets meer en anders loopt na amper 79 minuten alweer de aftiteling.