In Amerika zijn ontgroeningspraktijken bij de Amerikaanse universiteiten al een tijd controversieel, omdat deze in het verleden veel en veel te ver zijn gegaan. Het boek van Brad Land genaamd Goat, vertelde over zijn eigen ervaringen als student en hoe de ontgroening waar hij aan deelnam leidde tot de dood van zijn kamergenoot en mede- student. Het heeft 12 jaar geduurd voor het boek verfilmd werd, maar het resultaat ging in première op het Berlinale.

Ben Schnetzer speelt de rol van Brad, een gevoelige ietwat teruggetrokken jongen van 19 jaar. Zijn jongere broer Brett is een stuk zekerder en feest erop los. Ondanks hun verschillende karakters zijn ze beste vrienden en Brett probeert zijn broer te betrekken in zijn sociale wereld.

Op een avond wordt Brad echter in elkaar geslagen en beroofd, en raakt hij niet alleen fysiek gewond, maar ook emotioneel. Want iedereen wil eigenlijk weten, waarom hij niet heeft teruggevochten. Het zorgt ervoor dat Brad het gevoel krijgt zich te willen bewijzen. Hij besluit toch door te leren en ook naar de uni te gaan waar zijn broertje al studeert.

Brett is lid van de meest felbegeerde sociëteit van de universiteit en Brad besluit ook te proberen een lidmaatschap te bemachtigen. Dat betekent ontgroend worden door onder meer zijn eigen broertje. De ontgroening is echter erg zwaar, zeker omdat het voor Brad ook doet denken aan de avond dat hij in elkaar werd geslagen. Daarnaast verandert de relatie tussen de broers, iets dat voor beide een pijnlijk proces is.

Ben Schnetzer is een van de meest getalenteerde jonge acteurs van zijn generatie en weet in elke rol die hij speelt, een compleet ander personage neer te zetten. Het zorgt er momenteel voor, dat hij niet snel herkend wordt door het grote publiek. Maar als je hoort in welke films hij een hoofdrol heeft gespeeld (zoals Pride en The Book Thief) gaat er vast een belletje rinkelen. In Goat is hij werkelijk geweldig als Brad en weet hij de innerlijke worsteling van zijn personage perfect weer te geven met een blik of lichaamstaal.

Nick Jonas speelt zijn jongere broer en ik ken hem eigenlijk enkel als popster. Maar na dertig seconden op het doek, vergeet je dat het Nick Jonas is, omdat hij zo goed in zijn rol zit. Niet gek want als je kijkt naar de achtergrond van Jonas (door even te googlen), zie je dat hij op zijn zevende al op Broadway stond en de laatste jaren vaker op de planken heeft gestaan, zoals recent maandenlang op de Westend van Londen in Les Miserables. In Goat laat hij aan het grote publiek zien als acteur een groot talent te zijn en iemand van wie we eveneens veel mogen verwachten.

Voor mij was Goat mede dankzij de twee mooie hoofdrollen een van de grote verrassingen van het Berlinale. De film ontvouwt zich halverwege als een horror/thriller maar is tegelijk een intiem portret van twee broers en de manier waarop de maatschappij de rol van de man bepaalt.

[rating 4]