Anthony Hopkins heeft de bijzondere eer zowel een van de meest gerespecteerde acteurs van zijn generatie te zijn als een filmografie te hebben die enkele van de meest schaamteloze blockbusters van de afgelopen decennia omvat. Zelf heeft de acteur een aantal favorieten.

De acteur uit Wales begon zijn veelbelovende carrière toen hij werd ontdekt door Sir Laurence Olivier, terwijl hij nog een acteerstudent was aan de Royal Academy of Dramatic Arts. Vanaf dat moment begon hij zich te vestigen als een van de vooraanstaande Shakespeare-acteurs van zijn tijd bij het Royal National Theatre.

Overstap naar filmwereld
Toen Hopkins de overstap maakte naar de filmwereld, werkte hij samen met enkele van de grootste sterren van de 20e eeuw, waaronder Katharine Hepburn in The Lion in Winter, Sean Connery en Michael Caine in A Bridge Too Far en John Hurt in The Elephant Man.

Maar zijn beroemdste rol kwam in de jaren 90, toen hij een van de meest angstaanjagende personages aller tijden speelde: de kannibalistische seriemoordenaar Hannibal Lecter in The Silence of the Lambs. Deze rol leverde hem zijn eerste Oscar op en maakte hem een wereldster.

Scenario
Met nog eens vijf Oscarnominaties op zijn naam, waarvan hij er in 2021 een tweede prijs won voor The Father, heeft Hopkins alle reden om trots te zijn op zijn acteerprestaties. Toch geeft hij liever de eer aan het scenario dan aan zichzelf. In een interview met The New Yorker in 2021 benadrukte hij dat wanneer het scenario bijna perfect is, je geen diepgewortelde persoonlijke emotionele worstelingen nodig hebt om in je rol te komen.


"Je hoeft niets te doen," zei hij. "The Remains of the Day, The Silence of the Lambs, The Father. Ze zijn vrijwel perfect. Als je die taal leert, sla je die in de koffer van je brein op, en die woorden sturen je lichaam aan. Ze bewegen je over de set."

Muziek
Hij vergeleek het proces met muziek. Wanneer je een pianostuk van Chopin speelt, hoef je niet elke noot te analyseren voordat je speelt - de noten staan al op papier, en wanneer je ze speelt, zijn ze foutloos. "We maken er vaak gehakt van door ons af te vragen wat het allemaal betekent," voegde hij eraan toe.


Als een performer die is opgeleid in de wereld van Shakespeare, hanteert Hopkins een veel klassiekere benadering van acteren. Zijn opmerking over hoe acteurs vaak gehakt maken van de betekenis van het scenario doet zelfs sterk denken aan zijn mentor Olivier. Toen Olivier ooit werd geconfronteerd met Dustin Hoffmans zweterige, slapeloze aanpak om een personage op te bouwen, zei hij vermoeid: "Mijn beste jongen, waarom probeer je niet gewoon te acteren?"

Minder prestigieuze rollen
De methode van Hopkins, waarbij hij de woorden leest zoals ze geschreven zijn zonder zich al te druk te maken over de achterliggende betekenis, is waarschijnlijk ook nuttig gebleken voor enkele van zijn minder prestigieuze rollen.


Of hij nu onsamenhangende teksten opdreunt in een Thor-film of een soort mix tussen Star Wars en Game of Thrones doet in Zack Snyder's Rebel Moon, het is waarschijnlijk maar goed dat hij zich niet bekommert om het vinden van betekenis. Een mens zou zichzelf tot waanzin kunnen drijven door te proberen logica te ontdekken waar die simpelweg niet bestaat.