Hoewel zijn dagen als worstelaar inmiddels achter hem liggen, oogt de bijna twee meter lange Bautista nog altijd als iemand bij wie je geen ruzie wil uitlokken. Echter, door zijn alledaagse kleding, driedagenbaardje, stijlvolle bril en bedeesde manier van praten maakt hij vooral een knuffelbare indruk; een heel verschil met zijn vertolking in Spectre. Hij speelt hierin niet de megalomane superschurk, maar diens naaste handlanger: een fysiek indrukwekkende rouwdouwer die geen woorden nodig heeft om Bond het leven zuur te maken. Bautista brengt een eerder interview ter sprake waarin gevraagd werd of hij beledigd was praktisch geen tekst te hebben. Die jongen begreep er duidelijk niets van. Waarschijnlijk geen Bond-fanaat. Vol enthousiasme benoemt Bautista vergelijkbare figuren als Oddjob (Goldfinger) en Jaws (The Spy Who Loved Me en Moonraker) en roemt hun iconische status. Ik ben dol op die personages. Ze zijn zo memorabel. Ik ben vereerd zon rol te mogen spelen.
» Lees ook onze recensie van Spectre.
Met de zwijgzaamheid van zijn personage werd Bautista overigens pas geconfronteerd toen hij al was toegetreden tot de cast. Toen ik auditie deed, wist ik niet dat het een stil personage zou worden. Bij dit soort films gaat het er allemaal zo geheimzinnig aan toe dat voor audities geen gebruik wordt gemaakt van het script. In plaats daarvan werd de acteur gevraagd de befaamde martelscène uit Casino Royale na te spelen. Toevallig juist een dialoogrijke scène. Ik speelde Le Chiffre en deed de eerste keer vooral een slechte imitatie. Toen ik mijn acteercoach vertelde dat ik daarvan baalde, zei hij dat het kwam doordat ik probeerde te spelen zoals Mads Mikkelsen. Hij adviseerde me het te doen als mezelf en toen ik dat deed, vond Sam [Mendes] het fantastisch.
Angst om te worden getypecast als krachtpatser, zegt Bautista niet te hebben. Dat laat ik niet gebeuren. Toen ik stopte met WWE, kreeg ik allerlei waardeloze rollen aangeboden als clichématige dommekracht waarvoor ik de hele film met onbloot bovenlijf moest rondlopen. Daar had ik geen zin in, dus die heb ik allemaal afgewezen, wat betekende dat ik weinig werk had. Voor een rol in een James Bond-film was hij een stuk makkelijker te enthousiasmeren. Ik zou echt een idoot zijn om zon kans af te wijzen. James Bond blijft toch een klasse apart. Zijn mooiste herinneringen aan de film zijn die van de nachtelijke opnamen voor een auto-achtervolging in Rome. Daarvoor kroop hij zelf overigens maar weinig achter het stuur en wanneer dat wel gebeurde, mocht hij het rustig aan doen. Dat vond ik prima, want ik wilde niet verantwoordelijk zijn voor enige schade aan de eeuwenoude gebouwen of standbeelden.
Over een eventuele terugkeer in toekomstige Bond-films kan Bautista helaas nog niets zeggen, al is hij zich er zeker van bewust dat het lot van zijn personage open ligt. Over de grote vraag of Daniel Craig een vijfde keer zal opdraven als James Bond, is hij iets stelliger: Ik denk dat Daniel dat alleen zal doen als ook Sam terugkomt. Als zij samen terugkeren, is er een goede kans dat we ook Hinx weer zullen zien. Zonder Craig of Mendes wordt de keuze voor Bautista een stuk moeilijker. Ik weet niet of ik dan wel zou willen. Dit is nu eenmaal de James Bond waar ik deel van uitmaak en ik ben groot liefhebber van Daniels invulling van de rol. Ik heb geen idee wie hem zou moeten vervangen. Als een fan wil ik dat ook niet.
Morgen het volgende Spectre-interview!