Spectre komt op 29 oktober uit, dus mogen de eerste internationale vakbladen hun recensies publiceren. En die schetsen een beeld van een Bond-film die op het gebied van actie precies doet wat hij moet, maar niet zozeer als het aankomt op het verhaal. Hieronder hebben we een selectie gemaakt van vijf recensies van de nieuwe Bond-film van regisseur Sam Mendes, met wederom Daniel Craig in de hoofdrol.
Het Britse The Guardian is bijzonder positief over de film. Vooral Daniel Craig speelt weer fantastisch volgens de Britse krant. Hij "is gegroeid in de rol van de Britse spion en geeft hem flair en koelbloedigheid. Toch merkt de krant op dat het verhaal minder sterk is: "Het is ontzettend dom, maar ook bijzonder onderhoudend. Aan het einde voelde ik me bijna schuldig dat ik er zo van genoten heb - bijna."
Ook Variety schetst een dergelijk beeld. Wat het ensemble betreft [ ] lijkt iedereen een fijne tijd gehad te hebben. Dat valt terug te zien in het enthousiasme waarmee ze spelen. Maar: door het scenario hoeven ze totaal niet na te denken. Deze Bond-film gaat terug naar de zaken, zonder daarover na te denken.
The Wrap noemt de film dan ook zowel emotioneel als letterlijk leeg. De film is volgens The Wrap het sterkste als het centrale thema bekeken wordt: Wat is nog het nut van mensen als Bond in een tijdperk waarin informatie macht is en drones zijn werk kunnen doen? Verder prijst men wederom Craigs immer kwade Bond.
Dat beeld wordt versterkt in de recensie van The Hollywood Reporter. Wat actie en avontuur betreft, levert Spectre, met genoeg superauto porno en een aantal hoge snelheidsachtervolgingen op de weg, rivier en een sneeuwachtige berghelling. Helaas is de schurk van Christoph Waltz minder sterk: hij wordt beperkt door een scenario dat zijn afgunst voor Bond niet waarschijnlijk maakt en zelfs helemaal geen motieven heeft voor zijn machtsbeluste plannen.
De twee en een half uur aan speelduur zijn wat veel, schrijft The Playlist over de film, maar de boel gaat wel lekker snel. Craig heeft duidelijk ook veel plezier met de iets lossere, minder kwaad ogende Bond. Toch vindt ook The Playlist het verhaal een groot probleem. Plotgaten kunnen vergeven worden in een Bond-film [ ] maar ze zijn overduidelijk als je mysterie vergist voor een verhaal, waarbij Bond van actiestuk naar actiestuk beweegt, in plaats van dat het geheel opbouwt naar iets meeslependers.
Het Britse The Guardian is bijzonder positief over de film. Vooral Daniel Craig speelt weer fantastisch volgens de Britse krant. Hij "is gegroeid in de rol van de Britse spion en geeft hem flair en koelbloedigheid. Toch merkt de krant op dat het verhaal minder sterk is: "Het is ontzettend dom, maar ook bijzonder onderhoudend. Aan het einde voelde ik me bijna schuldig dat ik er zo van genoten heb - bijna."
Ook Variety schetst een dergelijk beeld. Wat het ensemble betreft [ ] lijkt iedereen een fijne tijd gehad te hebben. Dat valt terug te zien in het enthousiasme waarmee ze spelen. Maar: door het scenario hoeven ze totaal niet na te denken. Deze Bond-film gaat terug naar de zaken, zonder daarover na te denken.
The Wrap noemt de film dan ook zowel emotioneel als letterlijk leeg. De film is volgens The Wrap het sterkste als het centrale thema bekeken wordt: Wat is nog het nut van mensen als Bond in een tijdperk waarin informatie macht is en drones zijn werk kunnen doen? Verder prijst men wederom Craigs immer kwade Bond.
Dat beeld wordt versterkt in de recensie van The Hollywood Reporter. Wat actie en avontuur betreft, levert Spectre, met genoeg superauto porno en een aantal hoge snelheidsachtervolgingen op de weg, rivier en een sneeuwachtige berghelling. Helaas is de schurk van Christoph Waltz minder sterk: hij wordt beperkt door een scenario dat zijn afgunst voor Bond niet waarschijnlijk maakt en zelfs helemaal geen motieven heeft voor zijn machtsbeluste plannen.
De twee en een half uur aan speelduur zijn wat veel, schrijft The Playlist over de film, maar de boel gaat wel lekker snel. Craig heeft duidelijk ook veel plezier met de iets lossere, minder kwaad ogende Bond. Toch vindt ook The Playlist het verhaal een groot probleem. Plotgaten kunnen vergeven worden in een Bond-film [ ] maar ze zijn overduidelijk als je mysterie vergist voor een verhaal, waarbij Bond van actiestuk naar actiestuk beweegt, in plaats van dat het geheel opbouwt naar iets meeslependers.
