Je hebt goede Fred Astaire films en wat mindere, maar allemaal zijn ze nog steeds leuk om te kijken en kan je rekenen op een aantal geweldig gechoreografeerde nummers. Silk Stockings behoort persoonlijk niet tot mijn favoriete Astaire- films, maar ik heb dan ook een voorkeur voor zijn films met Rogers. In deze musical speelt hij tegenover Cyd Charisse, die Astaire in zijn memoires bekroonde tot zijn eigen favoriete partner.

De Russische inspecteur Ninotsjka moet in Parijs de afvallige componist Boroff zien over te halen terug te gaan naar Moskou. De Amerikaanse filmproducent Edwin Canfield heeft Boroffs muziek echter nodig voor zijn films en wil hem niet kwijt. Dus probeert Ninotsjka hem op andere gedachten te brengen. Hij wordt natuurlijk verliefd op haar, maar zij beschouwd erotiek als een puur electrochemische reactie. Maar onder die kille oppervlakte, moet toch ook een hart schuilgaan, denkt Canfield.

De film werd gebaseerd op Ninotchka uit 1939 met Greta Garbo. Deze film is vooral bekend, omdat het adverteerde met 'Garbo Laughs'. Ergens in de komedie barst Garbo in lachen uit, iets dat in schril contrast stond met haar melancholieke en humorloze imago. In Silk Stockings is het Cyd Charisse, die de botte Ninotsjka speelt, die zegt niet gevoelig te zijn voor liefde. Al dansend komt het natuurlijk goed en dit zijn dan ook de leukste stukjes uit de film.

Dat de twee samen gecast werden, was niet gek. Charisse en Astaire hadden namelijk eerder met succes The Band Wagon gemaakt. Astaire vond Charisse een geweldige danspartner, maar maakte zich wel zorgen over hun 23-jarige leeftijdsverschil en dat het publiek hun romance niet zou geloven. Gelukkig werd hij overgehaald en Silk Stockings bleek een enorm kassucces. Charisse werd gezien als een van de beste dansers uit de hoogtijdagen van de musical, maar zingen kon ze niet. Daarom werd haar zangstem opnieuw ingezongen door Carol Richards die ook de stem van Charisse had verzorgd voor andere films.

De film eindigde met het nummer The Ritz Roll and Rock, een parodie op de opkomende muziekstroming van de Rock and Roll. Aan het einde zie je hoe Astaire zijn tophat kapot slaat met zijn vuist. Met deze boodschap, sloot hij zijn musicalcarrière af. Hij zou zich daarna toeleggen op het acteren en was enkele tientallen jaren na deze film niet meer in musicals te zien. Silk Stockings was zelf ook een van de laatste successen van de grote MGM musicals zoals die in de jaren veertig en vijftig werden gemaakt.

Leuk weetje: Er zit ook een Nederlandse link in Silk Stockings. Cabaretier Wim Sonneveld (toen op het hoogtepunt van zijn roem in Nederland) heeft namelijk een kleine rol als de componist Boroff.

Tot slot voor de liefhebbers nog een paar quotes: