Het gaat hard met de carrière van Amy Schumer. De comédienne timmerde jaren aan de weg in het stand-upcircuit, maar kwam pas echt in de schijnwerpers te staan na haar 'roasts' van Roseanne en Charlie Sheen. Ook haar tv-serie Inside Amy Schumer, waarin ze op haar openhartige wijze liefde, seks en relaties onder de loep neemt, werd een groot succes. Reden genoeg voor tijdschrift GQ om Schumer uit te roepen tot ‘grappigste comédienne van het universum’. Met bijbehorende fotoreportage, waarin zijzelf en diverse Star Wars-figuren in compromitterende posities te zien zijn, haalde ze tegelijkertijd de woede van Disney op de hals. Met haar eerste hoofdrol in Trainwreck staat Schumer op het punt ook het witte doek te veroveren. Ter gelegenheid van de Nederlandse release van Trainwreck sprak FilmTotaal met Schumer, regisseur Apatow en acteurs Vanessa Bayer en Bill Hader.

Met klappers als Bridesmaids en The Heat lijken films voor en door vrouwen een garantie voor succes. En met een vrouwelijke remake van Ghostbusters op komst lijkt die succesformule voorlopig nog niet uitgewerkt. Het moet wel een goede tijd zijn om een vrouw te zijn in Hollywood. “Ja, en we worden ook niet meer ongesteld,” is Schumers sarcastische reactie. Het is een stelling die de comédienne vaker heeft gehoord, maar niet één waar ze zelf achter staat. “Iedereen zegt dat het goed moet zijn om een vrouw te zijn in Hollywood, dus dat zal wel. Ik woon in New York en voel me geen onderdeel van Hollywood en daar ben ik blij om.” Trainwreck is wat haar betreft dan ook geen film met feministische inslag. “Natuurlijk vind ik dat vrouwen op alle vlakken gelijkwaardig moeten zijn, maar dat was niet mijn visie. Ik wilde het verhaal vertellen van deze vrouw en dat is net even anders dan dat van de vrouwen die we gewend zijn om te zien. Dat is wat men zo verrast, denk ik.”


Voor haar eerste speelfilm werkte Schumer samen met niemand minder dan Judd Apatow, de man achter onder meer The 40 Year Old Virgin en Knocked Up. De regisseur zat in de auto toen hij een interview met Schumer op de radio hoorde en bleef zitten totdat hij de afloop had gehoord. “Ze was hilarisch en erg open over haar relaties,” zegt Apatow. “Ze leek me iemand die goed in een film haar verhaal zou kunnen vertellen.” De regisseur regelde een ontmoeting en stelde een samenwerking voor. Ideeën had Schumer genoeg en ze begon direct met schrijven. Apatow was onder de indruk, maar moedigde haar aan het verhaal persoonlijker te maken. En dat is precies wat ze deed. Niet alleen de naam van haar personage, maar ook haar relaties met haar in alles tegenovergestelde zus en haar aan MS lijdende vader zijn rechtstreeks uit haar eigen leven gegrepen. “Zo’n zestig tot zeventig procent van het verhaal is autobiografisch,” zegt Schumer. Een beetje eng vond ze dat eerst wel. “In het begin voelde ik me erg kwetsbaar zo’n persoonlijk verhaal te vertellen.” Maar spijt heeft ze er niet van, en ook de reacties uit haar omgeving zijn positief. “Mijn ouders vinden de film geweldig en zijn erg trots.”

Het was voor Apatow belangrijk dat de cast goed op elkaar was ingespeeld. “Ik probeer de acteurs zo’n vijf maanden voordat we beginnen met filmen in te huren. We hebben dan veel tijd met elkaar te discussiëren over wat onze bedoelingen zijn en hoe we het kunnen verbeteren.” Voor de rol van Amy’s beste vriendin en collega viel de keuze op Saturday Night Live-actrice Vanessa Bayer. “Iedereen vindt het vreemd om te horen dat ik auditie heb moeten doen omdat het zo klikt tussen ons,” zegt Bayer. De actrice had zoveel plezier in haar auditie met Schumer dat ze hoe dan ook deel van de film wilde uitmaken. Helemaal omdat Apatow, van wie ze een grote fan is, zou regisseren. “Ik keek er enorm naar uit met deze twee samen te werken. Zelfs al was het script slecht geweest, had ik het gedaan.”

De auditie van Bill Hader, die de rol speelt van de verlegen Aaron die verliefd wordt op de losgeslagen Amy, verliep net iets anders. Na een lange reeks van gesprekken liet Apatow zijn twee hoofdrolspelers met elkaar op een date gaan. Een beetje ongemakkelijk volgens Hader, maar hij en Schumer bleken al snel dezelfde ideeën over het script te hebben. “We wilden allebei niet dat het een oppervlakkige romantische komedie zou worden. In Amy’s script zag ik een stuk meer diepgang.” Dat was belangrijk voor de acteur, want de meeste romkoms vindt hij niet geloofwaardig. “Ik geloof nooit dat die twee mensen bij elkaar horen, en aan het einde hoop ik altijd dat ze niet samen eindigen, want ze lijken mij totaal verkeerd voor elkaar.” Ook tussen de opnames door trokken de twee vaak met elkaar op om elkaar beter te leren kennen. “Dan kun je je kwetsbaar genoeg opstellen om een scène met elkaar te spelen,” volgens Hader.


De hechte band die tussen de cast en de regisseur ontstond maakte van de opnames van Trainwreck een tijd waar zij allemaal met veel plezier op terugblikken. Misschien met iets te veel plezier. “Amy en ik maakten elkaar constant aan het lachen en soms moest Judd ons stoppen omdat we de opnames verknalden,” zegt Bayer. “Uiteindelijk zijn we in onze scènes maar langs elkaar heen gaan kijken om elkaar niet opnieuw aan het lachen te maken.” “We zijn echte professionals,” grapt Schumer. Voor Hader was het filmen in New York City een speciale ervaring. “Ik heb voor Saturday Night Live gewerkt, maar nooit echt de kans gehad om New York te ervaren omdat ik altijd in de studio was. Voor mij was dit een mooie kans de stad te verkennen.” Het meest bijzonder voor Hader waren de opnames in Central Park. “We waren aan het filmen en opeens loopt zomaar Bruce Springsteen voorbij. Dat is zo’n typisch New York-moment.”

Ondanks de vaak grofgebekte humor die zo kenmerkend is voor Schumer en Apatow, is Trainwreck een film met een klein hartje. Ook dat is typerend voor Apatows werk. “Mijn films gaan in de eerste plaats over eenzame mensen die op de één of andere manier een connectie proberen te maken met anderen, zegt Apatow. Trainwreck is wat dat betreft niet anders. “De film gaat over hoe moeilijk het kan zijn om over je eigen complexen heen te stappen zodat je een bepaalde relatie met iemand anders aan kunt gaan. We staan vaak achter zo’n personage, omdat we allemaal met onze eigen problemen worstelen.” Hader vult aan: “Wat mij het meest aansprak is dat de film aantoont hoe eng het kan zijn om verliefd op iemand te worden. Je stelt jezelf open en je kunt gekwetst worden.” Hader spreekt hierbij uit eigen ervaring. “Zo voelde ik me ook toen ik voor het eerst echt voor iemand viel. Dat ongemakkelijke gevoel zie je niet vaak in films en ik waardeerde het dat in Trainwreck terug te zien.”

Lees ook de recensie van Trainwreck.