Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills was een documentaire uit 1996 over een rechtszaak die niet alleen informatief was, maar ook mensen aan het denken zette en de meningen verdeelde over de verdachten en of ze wel of niet schuldig waren. In 2002 volgde een tweede film en in het derde deel van de documentaireserie Paradise Lost 3: Purgatory krijgen we de conclusie van deze langlopende nasleep te zien. De drie komen namelijk vrij dankzij de inzet van de mensen, die bleven geloven in hun onschuld.

Om de zaak uit Paradise Lost even kort samen te vatten: drie jongetjes werden dood gevonden in West Memphis, waarna drie lokale tieners daarvoor werden veroordeeld. De documentairemakers Joe Berlinger en Bruce Sinofsky maakten een documentaire over de zaak en het resultaat toonde de gerechtelijke dwalingen bij de zaak. De drie werden veroordeeld, maar door de docu voelen allerlei mensen zich geroepen om zich in te gaan zetten voor hun vrijlating, onder meer door te zoeken naar een mogelijke andere schuldige.

In het derde deel zijn er inmiddels ook een hoop bekende mensen op de band wagon gesprongen. Zo neemt Eddie Vedder het vol passie voor de veroordeelden op en zien we hoe zelfs Johnny Depp de zaak publiekelijk bespreekt. Hoewel veel mensen juist de docu's zijn gaan zien als bewijs dat de drie onschuldig zijn, zijn de laatste twee documentaires wel erg pro- West Memphis 3. Er wordt dus eigenlijk geen genuanceerd beeld neergezet en er wordt schaamteloos met vingers gewezen naar de mensen die ook wel eens schuldig zouden kunnen zijn aan de moord.

Vooral als je na het zien van de films nog even op internet de feiten erop nakijkt, zie je dat er in de films een hele hoop details worden weggelaten. Bijvoorbeeld de reden dat de jongens in de eerste plaats meteen verdacht werden. Dat kwam niet alleen omdat de jongens hielden van andere muziek en zich alternatief kleedden zoals ze zelf beweren, maar ook omdat degene die werd gezien als de meest dominante van de jongens, Damien, een geschiedenis had van gestoord gedrag, waarbij hij iemand een keer met een bijl achterna zat. Ook zijn er gedetailleerde verklaringen later afgelegd door een van de veroordeelde jongens (waar hij geen strafvermindering voor kreeg in bijzijn van een advocaat) waarin hij precies vertelt hoe deze Damien de drie jongetjes in een hoekje dreef en hun martelde en vermoorde. In dit derde deel in het bijzonder wordt Damien neergezet als een held, die onschuldig achter de tralies is gezet en vrij moest komen, omdat er bij de zaak een grote fout was begaan.

Dat er veel fouten werden gemaakt bij de rechtszaak is zeker het geval, maar of ze zo onschuldig zijn zoals de makers ze hier neerzetten, is en blijft de vraag. De makers stellen ze geen moeilijke vragen (alibi' s die ze niet hebben, worden afgedaan als iets dat kan gebeuren) en het is duidelijk dat ze geen onafhankelijke blik meer hebben gehad als filmmakers. Het feit dat ze actief betrokken waren bij het zorgen voor de vrijlating en het bij elkaar krijgen van geld voor hun advocaten, zegt genoeg. Dat maakt de film niet minder interessant, maar eerder om wat je hierin niet ziet in plaats van wat je wel te zien krijgt. Het is en blijft namelijk een interessante zaak, waar de docu' s een uniek kijkje in verschaffen.

Paradise Lost 3: Purgatory is op donderdag 21 mei om 00:00 te zien op NPO 2