It' s a Wonderful Life wordt (terecht) gezien als de film bij uitstek om te kijken tijdens de feestdagen. Maar er zijn meer klassiekers, die perfect zijn om deze maand te ontdekken. Een van mijn favorieten is The Bishop' s Wfe. een komedie die aardig wat overeenkomsten heeft met It' s a Wonderful Life en je ook hetzelfde warme kerstgevoel bezorgt.

Henry Brougham is een bisschop die de bouw van een kathedraal maar moeizaam van de grond krijgt. Hij bidt daarom om hulp en zijn gebeden worden beantwoord via de komst van een engel genaamd Dudley. Alleen Henry weet dat hij een engel is en hij mag dit verder aan niemand vertellen. Henry denkt dat Dudley hem komt helpen met zijn kathedraal, maar eigenlijk is Dudley gekomen om allemaal mensen in Henry' s omgeving te helpen. Henry krijgt steeds meer moeite met de aanwezigheid van Dudley, zeker als deze verliefd wordt op zijn vrouw Julia.

Initieel was het de bedoeling dat David Niven de engel zou spelen en Cary Grant de bisschop. Na de eerste draaidagen werd besloten, dat ze de rollen om moesten draaien. Grant had hier eerst moeite mee. Hij was op het top van zijn carrière in 1947 en wilde de titelrol van bisschop hebben. Het bleek echter een gouden zet, want zijn Dudley wordt nog steeds gezien als een van zijn beste rollen. En dat zegt wel wat, want Grant heeft er aardig wat op zijn naam staan. Juist omdat Grant een ondeugende uitstraling heeft, is hij zo leuk als de engel. Hij komt om de bisschop het grotere plaatje duidelijk maken, maar dit gebeurt zonder (vervelend) gepreek. Het verhaal is juist uiterst licht en vrolijk, vol momenten waarop je hardop zal moeten lachen.

David Niven is als de gefrustreerde en kortzichtige bisschop ook helemaal op zijn plek. Er is een leuke komische chemie tussen Niven en Grant en beiden zijn natuurlijk uiterst charmante persoonlijkheden om samen te zien.

Achter de schermen was het echter verre van vrolijk! De eerste spanningen waren ontstaan met het ruilen van de rollen van Niven en Grant. Maar daar bleef het niet bij. Ook regisseur William A. Seiter en actrice Teresa Wright werden ontslagen. Henry Koster nam de regie over en Loretta Young nam de rol over van Wright om de vrouw van de bisschop te spelen. Young noemde deze de moeilijkste van haar carrière; niet vanwege de rol zelf, maar vanwege de samenwerking met Cary Grant. Omdat Grant een perfectionist was, wilde hij alles tot in de kleine details controleren, iets dat de actrice in het verkeerde keelgat schoot. De spanning tussen de twee acteurs kwam tot een ontploffing tijdens het opnemen van de scène, omdat beiden wilden dat de cameraman hun alleen van hun linkerkant zou filmen. Maar als ze met elkaar in gesprek waren, konden ze niet allebei van de linkerkant worden gefilmd. De regisseur probeerde het nog te sussen door ze via een raam te filmen zodat ze starend door een raam het gesprek konden voeren met Grant achter Young zodat hun 'goede' kant voor beiden te zien zou zijn. De studio zag echter het resultaat en dreigde hun salaris te halveren als ze niet normaal gingen doen, waarna een van de twee inbond en de productie kon worden afgerond.

Daar is gelukkig op het doek niks van te merken en de film was een groot succes bij het publiek en kreeg vijf Oscarnominaties. Vandaag de dag doet het allemaal niks verouderd aan en is het verhaal {en de invulling van de rollen) nog even charmant en meeslepend. In 1997 werd de film opnieuw gemaakt als The Preacher' s Wife met Denzel Washington en Whitney Houston (op dat moment nog hot als actrice vanwege The Bodyguard). Die film is echter qua sfeer en magie niet te vergelijken met The Bishop' s Wife.