Russell Brand werd in 1975 geboren in het Britse Essex en had nu niet bepaald een zorgeloze jeugd. Zijn ouders scheidden toen hij zes maanden oud was en op zevenjarige leeftijd werd hij misbruikt door een mentor. Niet lang daarna werd bij zijn moeder kanker gediagnosticeerd. Het lijkt de meest aannemelijke verklaring voor het feit dat Brand op zestienjarige leeftijd zijn school en zijn thuis verliet en zich onderdompelde in de wereld van verslavingen. Heroïne, crack, seks en drank; het zijn slechts enkele zaken waar Brand in zijn vroege jaren aan verslaafd was. Het lukte hem uiteindelijk af te kicken en de laatste jaren is hij uitgegroeid tot een bekende Britse mediapersoonlijkheid die nu ook de Verenigde Staten wil veroveren als acteur.
In Get Him to the Greek speel je een rockster. Hoe was dat?
Over het algemeen was het heel leuk. Vooral het zingen vond ik heel aangenaam, maar er waren ook wat scènes waarin ik emoties moest tonen en dat vond ik toch wat minder leuk, omdat je het verleden moet gaan oprakelen. Dat was wel een uitdaging.
Kwamen er veel herinneringen op bij het spelen van deze rol?
Zeker, ik was vroeger natuurlijk drugsverslaafd, dus als je dan speelt dat je een verslaafde bent, is het onmogelijk de parallellen met je eigen leven te negeren. Ik denk dat het de film uiteindelijk wel authentieker heeft gemaakt, maar voor mij was het soms ook best triest.
Heb jij, aangezien jij het leven van Aldous Snow hebt geleefd, de regisseur advies gegeven hoe het leven van een rockster eruit ziet?
Absoluut. Op een gegeven moment vroeg Nicholas Stoller, de regisseur, mij hoe je te werk gaat als je heroïne door een vliegveld probeert te smokkelen en zei ik tegen hem: Dan stop je het gewoon in je anus. Dat vond hij wel interessant, dus besloot hij er een scène over te maken.
Heb je dat ook wel eens in het echte leven gedaan?
Tuurlijk, de hele tijd. Ik was vroeger heel veel aan het reizen en naarmate ik ouder werd, werden de softdrugs vervangen door harddrugs als crack en heroïne en aangezien ik op een gegeven moment niet zonder meer kon, probeerde ik ze steeds met me mee te smokkelen. Aangezien de wet je helaas verbiedt ze in je handbagage mee te nemen, moet je een wat onorthodoxere plek vinden. Dat was een ongemakkelijke ervaring.
Waar eindigt Aldous Snow en begint Russell Brand?
Er zijn zeker veel gelijkenissen tussen ons, maar verschillen zijn er ook. Ik ben zelf altijd op zoek naar een grap om alles te relativeren, maar Aldous Snow is veel zelfbewuster en egoïstisch, zoals rocksterren vaak zijn. Voor de meeste muzikanten is hun belangrijkste vorm van communicatie de muziek, dus als zij praten is dat voor hen eigenlijk een secundair communicatiemiddel. Dat heb ik proberen over te brengen in de film.
Op welke muzikanten heb je de rol van Aldous Snow gebaseerd?
Er zit een beetje Jim Morrison in en ook wat Pete Doherty, maar mijn voornaamste inspiratie was Noel Gallagher [frontman van Oasis]. Met zijn zangstem probeer ik hem al heel erg na te doen, maar ook zijn houding en de lak die hij heeft aan zijn omgeving heb ik in de rol proberen te stoppen.
Zullen we Aldous Snow nog een keer in een film zien?
Het zou zomaar kunnen. Misschien moet wel een ander iemand hem spelen. Daniel Radcliffe bijvoorbeeld of Natalie Portman. Of we kunnen hem laten spelen door een hermafrodiet. Of door een pop van de Jim Henson company.
Misschien kan Noel Gallagher hem spelen?
Noel Gallagher is een drukbezet man en heeft denk ik geen tijd om zich voor te doen als een andere versie van zichzelf. Ik denk dat hij het al moeilijk genoeg heeft om zich voor te doen als zichzelf.
Lees ook de recensie van Get Him to the Greek.