Op het filmfestival van Rotterdam draaien vele debuutfilms. De Tiger Awards competitie bestaat volledig uit debuutfilms of tweede films, net als het Bright Future programma. In andere programmaonderdelen vind je nog meer debutanten. Wil je nieuwe cineasten ontdekken, dan is Rotterdam dé plek. Soms zijn zulke filmdebuten veelbelovend, soms zijn ze ‘aardig voor een debuut’, soms denk je: ‘laat het hier maar bij’. Maar zo nu en dan zit er een nieuwe filmmaker tussen die meteen een fantastische eerste film aflevert.

De Zuid Koreaanse Ik-June Yang doet dat met Breathless, een harde gangsterfilm over een gewelddadige afperser die tegen iedereen vijandig en agressief doet, verbaal maar meestal fysiek. Of het nou zijn baas en oude jeugdvriend is, zijn kleine neefje, zijn collega’s of zijn slachtoffers zijn, allemaal moeten ze het in meerdere of mindere mate ontgelden, ook als hij aardig doet. Yang regisseerde en produceerde, schreef het scenario en deed het in dit geval belangrijkste: hij draagt in de hoofdrol de film op zijn schouders. Achter elke achteloze klap zit niet enorm veel gemene agressie, maar ook een verborgen, nauwelijks zichtbare kwetsbaarheid.

Zijn mentaal gekwelde Song-Hoon mept en schopt er niet voor niets zo hard en vaak op los. In een flashback zien we hoe zijn getormenteerde ziel op zeer jonge leeftijd gevormd werd door de dood van zijn zus en moeder aan de hand van zijn vader. In elke trap en klap is die bagage vervolgens te voelen. Maar het is niet alleen maar ellende. De pogingen van een eigenzinnig tienermeisje om tot hem door te dringen leveren een paar prachtige, tedere scènes op. Ki-Duk Kim heeft er een concurrent bij.
[rating 4]

The Chaser is een brute, nog veel gewelddadigere, maar tegelijk mooie en enerverende film van de virtuoos debuterende Zuid Koreaanse regisseur Hong-Jin Na. Een pooier, ooit rechercheur, merkt dat meerdere meisjes bij dezelfde klant verdwijnen en gaat naar hem op zoek, ervoor vrezend dat hij hem niet zal vinden en dat zijn meisjes verkocht worden aan een concurrent. Meer vertellen over het verhaal is zonde, gezien het aantal werkelijk verrassende onverwachte wendingen die de film neemt. Het is leuker om zelf te ontdekken wat het script van Hong-Jin Na allemaal voor je in petto heeft.

Hij hield mij in ieder geval twee uur lang op het puntje van mijn stoel. De film is soms grappig, vaak bloedstollend spannend, soms zelf angstaanjagend, zo nu en dan eventjes ontspannen onderhoudend en dan weer gruwelijk hartverscheurend of. Wat is het toch met Koreanen en hamers als slagwapen? Hong-Jin Na gaat af en toe heel ver met het brute geweld en maakt het de kijker niet gemakkelijk, terwijl hij en passant de bureaucratie van de gemeente en de politie van Seoul een opdoffer geeft.

Knap is hoe Yun-Seok Kim heel subtiel een onsympathieke hoofdpersoon neerzet waarbij onder de oppervlakte toch iets gaande is waardoor wij met hem meeleven. Als zijn wereld in duigen valt en die gemene oppervlakte verdwijnt, voelen wij dat alsof we er bij zijn. Er kleeft maar één nadeel aan zo’n meesterlijk debuut: hoe kan je dit nog overtreffen? In juni krijgt The Chaser als het goed is een landelijke release. Ik heb zeker al één plan voor de zomer.
[rating 5]