Waarom the Hungry Ghosts tot openingsfilm van het IFFR is gekozen is makkelijk te begrijpen: het is het debuut van een ervaren bijrolacteur met goed geschreven dialogen en een paar interessante personages, die bovendien aan een aantal niet-zo-bekende acteurs een kans geeft om te laten zien wat ze kunnen. Jammergenoeg is het geheel minder dan de som van de delen. De personages blijven te los van elkaar staan: ze kruisen elkaar wellicht, maar ze leven in verschillende werelden. Bovendien vertrouwt het script teveel op nodeloos dramatische elementen. Een interessante film is het zeker, maar een geslaagde niet echt.

[rating 2.5]

A L'aventure is ook zo'n vertrouwd filmfestivalfilmtype: een Franse film over een mooie, jonge vrouw die op zoek is naar seksuele bevrijding. Een genre waarvan ik weet dat er alleen teleurstelling in schuilt, maar waar ik toch zelden weerstand aan kan bieden. En, het moet gezegd: de film begint goed, met de seksuele frustratie van de hoofdpersoon als een symptoom van een diepere ontevredenheid, een ontevredenheid bovendien die waarschijnlijk niet door avontuurtjes te genezen is. Er zitten leuke gesprekken in met een filosofisch ingestelde taxichauffeur, en al snel gaan de kleren uit, maar helaas verzandt de film hierna in mystieke bullshit, compleet met hypnose en voorbije levens, en ben je aan het einde alleen zelf ontevreden.

[rating 1.5]


De leukste film van de dag had de meest onwaarschijnlijke hoofdrolspeler - Jean Claude van Damme als... Jean Claude van Damme. Met een carrière in het slop, een dure en slepende rechtzaak over de voogdij van zijn dochter, en de pech op een postkantoor te belanden midden in een overval. De film wordt gelukkig nooit te meta, en weet wel prima te onderhouden. Het climactische emotionele moment aan het einde van de film laat weliswaar zien waarom Jean Claude niet bekend staat om zijn acteertalent, maar dat doet weinig af aan het plezier om hem een goede round-kick te zien uitdelen.

[rating 3]

De dag eindigde nogal experimenteel, met Film IST: a girl & a gun: een vrijwel stille film die volledig bestaat uit archiefmateriaal, dit alles verdeeld in 5 delen met tussentitels met teksten van Sappho, Plato enz. Een leuk idee, en ook goed uitgevoerd, op een haast hypnotische manier... maar helaas wel erg lang, en door het gebrek aan spanningsopbouw is het soms moeilijk je aandacht erbij te houden - vooral als het de vierde film is van de dag.

[rating 2]

Morgen doet Kaj hier verslag van zijn avonturen!