De rol van Bond-girl is een droom voor veel acteurs, maar blijkt vaak een tweesnijdend zwaard. Tanya Roberts, bekend van A View to a Kill uit 1985, had achteraf liever afgezien van haar rol. "Ze maakten een stereotype van me," vertelde ze in een interview.

Roberts speelde Stacey Sutton tegenover Roger Moore in diens laatste optreden als James Bond. Hoewel de film wereldwijd $152 miljoen opbracht, besefte Roberts al snel dat de rol haar carrière beperkte. Regisseurs zagen haar als een oppervlakkige, glamoureuze actrice.

Soortgelijke ervaringen
Ze is niet de enige actrice die dit meemaakte. Luciana Paluzzi (Thunderball) en Gemma Arterton (Quantum of Solace) ervoeren vergelijkbare obstakels. Bond-girls werden jarenlang gezien als oogstrelend maar inhoudsloos, een beeld dat Roberts typeerde als 'moeilijk om serieus genomen te worden.'

Roberts gaf aan dat ze de rol niet volledig kon afwijzen: "Wie zou dat doen?" Toch voelde ze zich na de release beperkt in haar mogelijkheden. Haar andere werk, zoals de populaire sitcom That '70s Show, bewees dat ze meer te bieden had dan het Bond-stempel.

Vloek
Tsai Chin, bekend van You Only Live Twice, vond haar rol destijds eveneens problematisch. Het succes van de Bond-films was een zegen en vloek: "miljoenen mensen zagen je, maar de kans om veelzijdige rollen te krijgen nam af".

In recente films is de rol van de Bond-girl geëvolueerd. Karakters zoals die van Eva Green in Casino Royale en Léa Seydoux in No Time to Die brengen meer diepgang. Maar voor actrices als Roberts kwam die verandering te laat.

Dubbelzijdig
"Ik zou adviseren om je tijd te nemen en diversiteit in rollen te zoeken," zei Roberts. Haar verhaal werpt een kritisch licht op de erfenis van een van de meest iconische filmfranchises ooit. Het sterrendom heeft zijn prijs, vooral wanneer stereotype rollen je beperken.