Zo was er na Diamonds Are Forever een project in ontwikkeling van regisseur Kevin McClory mét Connery, getiteld Warhead 007, een onofficiële Bondfilm die er een paar keer bijna was en toen uiteindelijk nooit meer.
Ruigere kijk met echt gekke elementen
Er bestaan twee scriptversies die het volgende verhaal samenvatten: Mysterieuze aanslagen op de Bermudadriehoek worden uitgevoerd vanuit de gemene organisatie S.P.E.C.T.R.E. Hun enorme onderwaterbasis herbergt elk ontvoerd vliegtuig en schip, heet 'Aquapolis', en kamt de oceaanbodem uit op zoek naar goud en mineralen. Aan het roer staat een vreselijk cartooneske versie van Bonds aartsvijand Ernst Stavro Blofeld. Hij steelt drie kernwapens. Twee om onder Antarctica tot ontploffing te brengen en alles onder water te zetten en eentje om te gebruiken tegen de financiële instellingen die verantwoordelijk zijn voor de vervuilende toestand van de wereld.
Ondertussen begint New York ongebreidelde aanvallen van mechanische haaien te melden die een atoombom gericht hebben op Wall Street via de riooltunnels. Q ontdekt dit uit de concentratie van de ontlasting van de Amerikaanse bevolking. Blofeld kijkt toe vanuit zijn commandocentrum in de kop van het Vrijheidsbeeld. Bond vecht tegen de haaien en maakt de kernwapens onschadelijk met behulp van Q. Blofeld vlucht en abseilt over de 90 meter lange lengte van het Vrijheidsbeeld terug naar de 'Aquapolis'. Bond skiet en paraglide erheen om de schurk voor eens en altijd uit te schakelen. Verder zou hij maar liefst drie dames verleiden, een S.P.E.C.T.R.E.-agente, diens tweelingzus en een kamermeisje in een hotel.
Gelijkenis met 'Thunderball' en 'The Spy Who Loved Me'
Zoals wel vaker werd het concept een slachtoffer van een oorlog tussen tegenstrijdige creatieve krachten. Daarnaast had het script, zoals hierboven te lezen is, last van iets te veel absurditeit en ambitie.